ល្បុក្កោតោ ដំបងខ្លីមួយប្រភេទសំរាប់ កាន់អបផ្ទាប់នឹងកំភួនដៃ ជាគ្រឿងការពាររងដំបងវែង ឬបុកប៉ុះការពារខ្លួន។ គឺជាឈ្មោះស្នៀតគុណខ្មែរដែលមានល្បុក្កតោជាគ្រឿងការពារ។ (វចនានុក្រមសម្តេច ជួន ណាត)
