សតិសម្បជញ្ញសូត្រ

សតិសម្បជញ្ញសូត្រ

[៩៧] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលបើ​សតិ និងសម្បជញ្ញៈ មិនមាន ហិរិ និងឱត្តប្បៈ របស់​បុគ្គល​វិបត្តិ​ចាក​សតិ និងសម្បជញ្ញៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​សាបសូន្យ កាលបើ​ហិរិ និងឱត្តប្បៈ មិនមាន ឥន្រ្ទិយសំវរៈ របស់បុគ្គល​វិបត្តិចាក​ហិរិ និងឱត្តប្បៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​សាបសូន្យ កាលបើ​ឥន្រ្ទិយសំវរៈ មិនមាន សីលរបស់​បុគ្គល​វិបត្តិចាក​ឥន្រ្ទិយ​សំវរៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ សាបសូន្យ កាលបើ​សីល មិនមាន សម្មាសមាធិ របស់​បុគ្គល​វិបត្តិ​ចាកសីល ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​សាបសូន្យ កាលបើ សម្មាសមាធិ មិនមាន យថាភូតញ្ញាណទស្សនៈ របស់​បុគ្គល​វិបត្តិចាក​សម្មាសមាធិ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​សាបសូន្យ កាលបើ​យថាភូតញ្ញាណទស្សនៈ មិនមាន និព្វិទាវិរាគៈ របស់​បុគ្គល​វិបត្តិ​ចាក​យថាភូតញ្ញាណទស្សនៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​សាបសូន្យ កាលបើ​និព្វិទាវិរាគៈ មិនមាន វិមុត្តិញ្ញាណទស្សនៈ របស់​បុគ្គល​វិបត្តិចាក​និព្វិទាវិរាគៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​សាបសូន្យ។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ដើមឈើ ដែល​មិនមាន​មែក និង​ស្លឹកហើយ ក្រមរ​ឈើនោះ​ក្ដី មិនដល់នូវ​ការពេញ​លេញទេ សម្បក ស្រាយ​ក្ដី ខ្លឹមក្ដី ក៏មិន​ដល់នូវ​ការ​ពេញលេញ មានឧបមា​យ៉ាងណាមិញ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ កាលបើ​សតិ និង​សម្បជញ្ញៈ មិនមាន ហិរិ និងឱត្តប្បៈ របស់បុគ្គល​វិបត្តិចាក​សតិ និងសម្បជញ្ញៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ សាបសូន្យ កាលបើហិរិ និងឱត្តប្បៈ មិនមាន (ឥន្រ្ទិយសំវរៈ) របស់​បុគ្គល​វិបត្តិ​ចាកហិរិ និងឱត្តប្បៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​សាបសូន្យ។បេ។ វិមុត្តិញ្ញាណ​ទស្សនៈ មាន​ឧបមេយ្យ​យ៉ាង​នោះដែរ។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ កាលបើ​សតិ និងសម្បជញ្ញៈ មាន ហិរិ និងឱត្តប្បៈ របស់បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយសតិ និង​សម្បជញ្ញៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​បរិបូណ៌ កាលបើ​ហិរិ និងឱត្តប្បៈ មាន ឥន្រ្ទិយសំវរៈ របស់បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយ​ហិរិ និង​ឱត្តប្បៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យបរិបូណ៌ កាលបើ​ឥន្រ្ទិយសំវរៈ​មាន សីលរបស់​បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយ​ឥន្រ្ទិយសំវរៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​បរិបូណ៌ កាលបើ​សីលមាន សម្មាសមាធិ​របស់បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយសីល ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​បរិបូណ៌ កាលបើ​សម្មាសមាធិ មាន យថាភូតញ្ញាណទស្សនៈ របស់​បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយ​សម្មាសមាធិ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​បរិបូណ៌ កាលបើ​យថាភូតញ្ញាណទស្សនៈ​មាន និព្វិទាវិរាគៈ របស់បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយ​យថាភូតញ្ញាណទស្សនៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​បរិបូណ៌ កាលបើ​និព្វិទាវិរាគៈ មាន វិមុត្តិញ្ញាណទស្សនៈ របស់បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយ​និព្វិទាវិរាគៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​បរិបូណ៌។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ដើមឈើ ដែល​បរិបូណ៌​ដោយមែក និង​ស្លឹកហើយ ក្រមរ​ឈើនោះ ក៏ដល់​នូវ​ការ​ពេញលេញ សម្បកក្ដី ស្រាយក្ដី ខ្លឹមក្ដី (របស់ឈើនោះ) ក៏ដល់​នូវការ​ពេញលេញ មានឧបមា​យ៉ាងណាមិញ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ កាល​បើសតិ និង​សម្បជញ្ញៈ មាន ហិរិ និងឱត្តប្បៈ របស់បុគ្គល​បរិបូណ៌ដោយសតិ និងសម្បជញ្ញៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​បរិបូណ៌ កាលបើ​ហិរិ និងឱត្តប្បៈ មាន (ឥន្រ្ទិយសំវរៈ) របស់​បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយហិរិ និងឱត្តប្បៈ ឈ្មោះថា មាន​ឧបនិស្ស័យ​បរិបូណ៌។បេ។ វិមុត្តិញ្ញាណទស្សនៈ មាន​ឧបមេយ្យ​យ៉ាងនោះដែរ។

(សៀវភៅភាគ ៤៨ ទំព័រ​ទី ៣៤៨)