សុនក្ខរិន្ទរាជា
| ពញាសុក | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ព្រះបាទ | |||||
| រជ្ជកាល | គ.ស ?-? | ||||
| រាជ្យមុន | ព្រះបាទសិង្ខក័ង្ខា | ||||
| ស្វាមី/មហេសី | ព្រះនាងរតនបុប្ផា | ||||
| |||||
| បិតា | ពញាសួគ៌ាលោក | ||||
| ប្រសូត | គ.ស? ស្រុកពោធិ៍សាត់ | ||||
| សុគត | គ.ស? មហានគរ | ||||
ព្រះបាទសុនក្ខរិន្ទរាជា រឺ ពញាសុក(គ.ស ?-?) រជ្ជកាល (គ.ស ?-?) បើតាមពង្សាវតារវត្ដទឹកវិល ក្រោយដែលព្រះបាទសិង្ហក័ង្ហា ព្រះមហាក្សត្រខ្មែរទី២២ ចូលទិវង្គត គឺពញាសុក កូនប្រុសស្ដេចក្រាញ់ពញាសួគ៌លោកនៅស្រុកពោធិ៍សាត់ដែល បានសោយរាជ្យបន្ដពីព្រះអង្គ។ ពញាសុកមានក្រុមបក្សពួកសេនាអាមាត្យ អ្នកតាមបម្រើ ៥០០នាក់ ពួកគេនិយមចូលចិត្ដដើរបរបាញ់សត្វ យកសាច់ ភ្លុក ស្នែង កុយ ខ្នាយ និង ស្បែក ទៅលក់ដូរសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត។ ថ្ងៃមួយពញាសុកបាននាំបក្សពួកទាំង ៥០០នាក់ ធ្វើដំណើរទៅបរបាញ់សត្វ រហូតដល់ភ្នំដងរែក និងភ្នំគូលែន កាលនោះពញាសុកមានអាយុ ២៤ ឆ្នាំពេលធ្វើដំណើរត្រលប់មកលំនៅស្ថានវិញ ពញាសុក និងបក្សពួកបានដើរកាត់តាមទីក្រុងមហានគរ ចូលមកដល់ទីប្រជុំជន គេឃើញនាម៉ឺនមន្រ្ដី និងប្រជាពលរដ្ឋកោរសក់ស្លៀកពាក់ខោអាវស កាន់ទុក្ខគ្រប់គ្នា ហើយស្រែកទ្រហោយយំខ្សឹកខ្យួលលាន់លឺពេញបរមរាជវាំង។
ឃើញយល់ និង ក្ដាប់ស្ថានការណ៍បានភ្លាមកាលណា ដោយគ្មានភ័យតក់ស្លុត ឬ ខ្លាចក្រែងញញើតអ្វីទាំងអស់ ពញាសុកដើរតម្រង់ចូលទៅក្នុងព្រះបរមរាជវាំងសំដៅទៅរករាជបល្លង្ក ក្រលេកមើលទៅពុំឃើញមានព្រះរាជា ពញាសុក ឡើងអង្គុយលើបល្លង្ក ហើយប្រកាសខ្លួនធ្វើជាស្ដេចក្នុងឱកាសនោះ។ បក្សពួកទាំង ៥០០ នាក់ ត្រូវបានស្ដេចពញាសុកតែងតាំង អោយមានឋានន្ដសក្ដិជាមន្រ្ដីជាន់ខ្ពស់គ្រប់រូប។ គ្រានោះគ្មាននាម៉ឺនមន្រ្ដីចាស់ទុំណាម្នាក់ហានជំទាស់ នឹង ពញាសុកឡើយ។ ម្នាក់ៗភ័យខ្លាចអំណាចក្រុមបក្សពួកពញាសុក ហើយនាំគ្នាលុតជង្គង់ក្រាបថ្វាយបង្គំសំពះគោរពធ្វើតាមបញ្ជាពញាសុក ឥតបីហ៊ានអោយខ្ចោះ។ ចំណែកឯពួកពញាសុកវិញ គេនាំគ្នាបញ្ចេញរិទ្ធិ និយាយលេងសើចអួតក្អេងក្អាង និងប្រើអំណាចផ្ដាច់ការ ជិះជាន់សង្កត់សង្កិនលួចប្លន់ រិបអូស បំពារបំពានយកទ្រព្យសម្បត្ដិប្រជានុរាស្រ្ដ។ ពញសុកនៅពេលឡើងសោយរាជ្យ បានទទួលឈ្មោះជាក្សត្រថា ព្រះបាទសុនក្ខរិន្ទរាជា។ មហេសីព្រះអង្គ គឺ ព្រះនាងរតនបុប្ផា ដែលត្រូវជាកូនស្រីរបស់ចៅពញាតេជោ។
ឯកសារយោង កែប្រែ
- ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរភាគរឿងនិទាន ដោយលោកបណ្ឌិតសភាចារ្យ រស់ ចន្ទ្រាបុត្រ
| មុនដោយ ព្រះបាទសិង្ខក័ង្ខា |
មហានគរ | តដោយ អត់ស្គាល់ |