អ្នកប្រើប្រាស់:ទេព សុវិចិត្រ/sandbox/បញ្ញានិម្មិត
បញ្ញានិម្មិត (អង់គ្លេស៖ Artificial intelligence ឬហៅកាត់ថា AI) គឺជាការធ្វើឲ្យកុំព្យូទ័រមានសមត្ថភាពគិតបានដូចមនុស្ស (ឬប្រសើរជាងមនុស្សក៏ថាបាន) ហើយអាចរៀននិងបង្កើតគំនិតថ្មីៗ។ បញ្ញនិម្មិត មិនមែនដើម្បីតែធ្វើឲ្យកុំព្យូទ័រឆ្លាតដោយគ្រាន់តែឲ្យវាដឹងព័ត៌មានច្រើននោះទេ ប៉ុន្តែគឺធ្វើឲ្យវាអាចបង្ហាញសកម្មភាពឆ្លាតដូចមនុស្សបានដែរ។ ទង្វើបែបនេះ គេហៅថា Turing test ។
កុំព្យូទ័រអាចធ្វើតាមការបញ្ជា បានយ៉ាងល្អប្រសើរ ហើយថែមទាំងអាចដោះស្រាយអ្វីជាក់លាក់មួយបានយ៉ាងច្បាស់ ប៉ុន្តែវាមិនអាចដោះស្រាយអ្វីដែលវាមិនធ្លាប់បានឃើញពីមុនមកនោះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ កម្មវិធីកុំព្យូទ័រទូទៅអាចបំប្លែងរបាយការណ៍ឈ្មោះនិងម៉ោងធ្វើការទៅជាប្រាក់បង់សម្រាប់បុគ្គលិកនៅក្រុមហ៊ុនមួយ។ ប៉ុន្តែកម្មវិធីដដែលនេះ មិនអាចឆ្លើយសំណួរពីបុគ្គលិកបានទេ ប្រសិនបើគេសួរអំពីមូលហេតុដែលក្រុមហ៊ុនមិនបង់ថ្លៃម៉ោងសម្រាក។ នេះគឺជាភាពខុសគ្នារវាង កម្មវិធីមួយ និង បញ្ញានិម្មិត។
នៅក្នុងករណីខ្លះ បញ្ញានិម្មិត អាចត្រូវបានក្លែងនៅក្នុងផ្នែកមួយចំនួន។ ជាមួយនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែង អ្នកសរសេរកម្មវិធីអាចបង្កើតកម្មវិធីដ៏ធំមួយ ដែលដឹងអំពីរឿងរ៉ាវជាច្រើន ហើយអាចឆ្លើយសំណួរអំពីរឿងរ៉ាវទាំងនោះបានថែមទៀតផង។ កម្មវិធីដែលអាចយកឈ្នះមនុស្សក្នុងការលេងអុក ត្រូវបានបង្កើតឡើងជាយូរមកហើយ ប៉ុន្តែវាមិនមែនជា បញ្ញានិម្មិត ពិតប្រាកដទេ វាគ្រាន់តែជាកម្មវិធីដ៏ល្អមួយដែលដើរតាមយុទ្ធសាស្ត្រឈ្នះនៅក្នុងការលេងអុក។ ប្រសិនបើ បញ្ញានិម្មិតក្លែង (Simulated AI) ត្រូវបានគេសួរអំពីអ្វីដែលវាមិនដឹង វានឹងមិនអាចផ្ដល់ចម្លើយល្អមួយដោយផ្អែកត្រឹមតែលើអ្វីដែលវាដឹងនោះទេ។ ឧទាហរណ៍ថា វាដឹងអំពីអាកាសធាតុឧតុនិយម និងអំពីការលូតលាត់របស់រុក្ខជាតិ ប៉ុន្តែបើសួរវាថាតើស្មៅនឹងឡើងពណ៌បៃតងនៅសប្ដាហ៍ក្រោយ នោះ បញ្ញានិម្មិតក្លែង នឹងមិនដឹងទេថាវាត្រូវការគិតអំពីសីតុណ្ហភាព និងការធ្លាក់ភ្លៀងដែលនឹងមកដល់នៅសប្ដាហ៍ក្រោយនេះឬអត់។ កម្មវិធី បញ្ញានិម្មិត ពិតប្រាកដនឹងអាចយល់អំពីរឿងនេះ ហើយអាចឆ្លើយសំណួរបានថែមទៀតផង។
ដើម្បីឆ្លើយសំណួរលើសពីចម្លើយ មែន ឬ ទេ បូករួមទាំងចម្លើយ ប្រហែល, ទំនងជា និង មិនទំនងជា នោះ អ្នកស្រាវជ្រាវបានធ្វើការលើ fuzzy logic និង បណ្ដាញសសៃប្រសាទ។
ពេលខ្លះ បញ្ញានិម្មិត គឺជាការក្លែងបញ្ញារបស់មនុស្ស ដែលជាផ្នែកមួយនៃការស្រាវជ្រាវនៅក្នុងចិត្តវិទ្យា។ ក្នុងករណីនេះ វាគឺជាការសិក្សាអំពីដំណើរការផ្លូវចិត្តតាមការប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រម៉ូដែល (Computer Model) ។ The question of what it means to be self-aware or having consciousness (knowing that you have a physical body, and how you think about your self) is part of it. If a computer sees itself in a mirror, would it realize what it sees? Can a computer be scared of death?
ប្រវត្តិ
កែប្រែThe name came from the topic of a 1956 Dartmouth College Conference by John McCarthy.[១]
The idea of thinking machines had been around before this. In 1950 Alan Turing wrote a paper called "Computing Machinery and Intelligence". He started with the question "Can machines think?". Since "thinking" is hard to define, Turing went to another question instead - "Can machines trick a human into thinking they are talking to another human (instead of to a machine)?".[២]
Even earlier, thinking machines and artificial beings appear in Greek myths, such as Talos of Crete, the golden robots of Hephaestus and Pygmalion's Galatea.[៣] Human likenesses believed to have intelligence were built in every major civilization: animated statues were worshipped in Egypt and Greece[៤]
The computer company IBM built a supercomputer called Watson that could answer questions on the Jeopardy! quiz show on television. These are questions about anything that sometimes have trick answers and hidden clues. In January of 2011, two humans that had been champions on the show played against Watson. Watson easily won.[៥]
ឯកសារយោង
កែប្រែ- ↑ Although there is some controversy on this (see Crevier 1993, ទ. 50), McCarthy said "I came up with the term" in a c|net interview. (See Getting Machines to Think Like Us.)
- ↑ "The Turing Test, 1950". Andrew Hodges. Retrieved 6 May 2013.
- ↑
AI in Myth:
- McCorduck 2004, ទ. 4-5
- Russell & Norvig 2003, ទ. 939
- ↑
Sacred statues as artificial intelligence:
- Crevier (1993, p. 1) (statue of Amun)
- McCorduck (2004, pp. 6–9)
- ↑ "Passing the Turing Test". PC Magazine. Retrieved 6 May 2013.