កន្ទួតគឺជា​ឈើ​មួយប្រភេទដែលមាន​ផ្លែ​មាន​រស​ជូរ ប្រើ​បរិភោគ​បាន ។ កន្ទួត​មាន​ពីរ​ប្រភេទ​គឺ កន្ទួត​ស្រុក​និង កន្ទួត​ព្រៃ ។​គេ​រក​ឃើញ​ប្រភេទ ​ត្រូពិចនេះពាសពេញ​ទ្វីប​អាស៊ី និង​ក៏​នៅ​ក្នុង​តំបន់ ​ការាបៀន អាមេរិក​កណ្តាល និង ​ខាង​ត្បូង ។ []

ផ្លែឈើ

កន្ទួតព្រៃផ្ទុកវីតាមីន C ខ្ពស់បំផុតក្នុងចំណោមបន្លែ និងផ្លែឈើនានា ព្រមទាំងសម្បូរ​ទៅដោយ​សារធាតុ​ប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដែលជួយពង្រឹងប្រព័ន្ធការ​ពាររាងកាយ។[]

ផ្លែឈើ

ផ្នែកផ្សេងៗនៃរុក្ខជាតិត្រូវបានប្រើជាអាហារ។ ជនជាតិប្រទេសបង់ក្លាដែស ឥណ្ឌា និងឥណ្ឌូនេស៊ី ឆ្អិនស្លឹក ឲ្យបរិភោគ។ [] ជាទូទៅ ដោយសារវាសាបពេក អាចបរិភោគដោយខ្លួនឯងតាមទម្រង់ធម្មជាតិរបស់វា ឬក៏អាចច្នៃបន្ថែម​ស្ករ​គ្រាប់ ឬ ​ជ្រលក់ ​ក្នុង​អំបិលទៀត [] ប្រើ​ជា ​អាហារ ​សម្រន់ ឬ ​រក្សា​ទុក ។ នៅប្រទេសហ្វីលីពីន គេយកវាទៅធ្វើ ទឹកខ្មេះ ក៏ដូចជាបរិភោគឆៅ ត្រាំក្នុងទឹកអំបិល ឬទឹកខ្មេះ-អំបិល ហើយលក់តាមដងផ្លូវ។ មានមនុស្សខ្លះ​ផលិត​វា​ទៅ​ជា ​ទឹក​ស៊ីរ៉ូ ​នៅ​ប្រទេស​ម៉ាឡេស៊ី។ មាន​គេ​ប្រើ​សម្រាប់​ធ្វើ ​ទឹក​ផ្លែ​ឈើ ​ផង​ដែរ ។ នៅ ​ប្រទេស​ថៃ គេ​យក​វា​មក​ធ្វើ​ជា​គ្រឿង​ផ្សំ​សម្រាប់​ធ្វើ ​សោម។

ឯកសារយោង

កែប្រែ
  1. Janick, Jules; Robert E. Paull (12 April 2008). The Encyclopedia of Fruit & Nuts. CABI. p. 373. ល.ស.ប.អ. 978-0-85199-638-7. https://books.google.com/books?id=cjHCoMQNkcgC&pg=PA373។ បានយកមក 30 October 2011. 
  2. សុខ វណ្ណ, កន្ទួតព្រៃមានប្រយោជន៍ដល់បេះដូង និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ, ថ្ងៃទី ១៨ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០២១
  3. ៣,០ ៣,១ National Geographic (18 November 2008). Edible: an Illustrated Guide to the World's Food Plants. National Geographic Books. p. 110. ល.ស.ប.អ. 978-1-4262-0372-5. https://books.google.com/books?id=HORIzBx17DYC&pg=PA110។ បានយកមក 30 October 2011.