ទង់ជាតិឡាវ

ទង់ជាតិនៃប្រទេសឡាវ ( ឡាវ :ທຸງຊາດລາວ ; thungsad Lāo ) មានឆ្នូតផ្តេកចំនួនបី ដោយឆ្នូតកណ្តាលមានពណ៌ខៀវនិងឆ្នូតពីរពណ៌ក្រហមខាងលើ និងខាងក្រោម។ នៅចំកណ្តាលគឺជារង្វង់មូលពណ៌ស(ព្រះចន្ទ)អង្កត់ផ្ចិតនៃរង្វង់គឺ⁴⁄₅ កម្ពស់នៃឆ្នូតពណ៌ខៀវ។ សមាមាត្រទង់ជាតិគឺ 2: 3 ។

ទង់ជាតិត្រូវបានអនុម័តជាលើកដំបូងក្នុងឆ្នាំ 1945 ក្រោមរដ្ឋាភិបាល ឡាវឥស្សរៈ រយៈពេលខ្លីនៃឆ្នាំ 1945-46 បន្ទាប់មកដោយ ពួកប៉ៈថេតឡាវ ។ វាគឺជាទង់ជាតិមួយក្នុងចំណោមទង់ជាតិទាំងពីរនៃប្រទេសកុម្មុយនិស្តបច្ចុប្បន្ន (មួយទៀតជា ប្រទេសគុយបា ) ដែលបច្ចុប្បន្នមិនប្រើ និមិត្តសញ្ញាកុម្មុយនិស្ត ណាមួយឡើយ។ ទង់ជាតិបច្ចុប្បន្នត្រូវបានអនុម័តនៅថ្ងៃទី 2 ខែធ្នូឆ្នាំ 1975 នៅពេលដែលវាបានក្លាយជារដ្ឋសង្គមនិយម។ ទង់ជាតិមុនឆ្នាំ 1975 នៅតែត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយ ជនភៀសខ្លួនឡាវ មួយចំនួន។

ប្រវត្តិសាស្ត្រ

រូបភាពទង់ជាតិអាណាព្យាបាលបារាំងនៃប្រទេសឡាវ (ព្រះរាជាណាចក្រហ្លួងព្រះបាង)

ទង់ជាតិនៃព្រះរាជាណាចក្រឡាវឆ្នាំ 1960 ដែលមាន គែម

ទង់ជាតិឡាវបច្ចុប្បន្នត្រូវបានរចនាឡើងនៅឆ្នាំ 1945 ដោយ មហាសុីសា វីរ៉ាវង្ស ដែលជាអ្នកជាតិនិយម បញ្ញវន្ត និងជាអ្នកប្រាជ្ញខាងអក្សរសាស្ត្រ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌ឡាវដ៏ល្បីល្បាញ។ ក្នុងនាមជាសមាជិកម្នាក់នៃរដ្ឋាភិបាលឡាវឥស្សរៈ គាត់មានភារកិច្ចបង្កើតទង់ជាតិឡាវថ្មី ដែលមានលក្ខណៈខុសប្លែកពីទង់ជាតិរាជានិយម (ទង់ក្រហមជាមួយដំរីក្បាលបីស) ដែលតំណាងឱ្យរាជាធិបតេយ្យនៃហ្លួងព្រះបាង។ មានការបំផុសគំនិតនៅក្នុងរបៀបដែលប្រទេសថៃក្នុងឆ្នាំ 1917 បានយកបីពណ៌ក្រហម-ស-ខៀវធ្វើជាទង់ជាតិរបស់ខ្លួនលើទង់ជាតិរាជានិយមប្រពៃណី (ទង់ក្រហមជាមួយដំរីស)។ ស្របតាមការបង្កើតរដ្ឋាភិបាលឡាវឥស្សរៈ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញឡាវដំបូងនៅថ្ងៃទី 12 ខែតុលា ឆ្នាំ 1945 ទង់របស់ វីរ៉ាវង្ស ត្រូវបានទទួលយកដោយរដ្ឋាភិបាលថ្មីជាទង់ជាតិរបស់ខ្លួនរហូតដល់ការកាន់កាប់របស់បារាំងនៅឆ្នាំ 1946 ។ ឡាវឥស្សរៈ ជាចលនានយោបាយ បានបន្តប្រើទង់ជាតិនិរទេសខ្លួនរហូតដល់ការរំលាយនៅឆ្នាំ ១៩៤៩។ អ្នកស្នងតំណែងដឹកនាំដោយកុម្មុយនិស្ត គឺប៉ាថេតឡាវ បានប្រើប្រាស់ទង់ជាតិរបស់វីរ៉ាវង្សឡើងវិញ ដើម្បីតំណាងចលនារហូតដល់ការដួលរលំនៃរដ្ឋាភិបាលរាជានិយមក្នុងឆ្នាំ 1975 នៅពេលដែលប៉ាថេតឡាវបានយកវាជាទង់ជាតិឡើងវិញ។ ^[១]

ចាប់ពីឆ្នាំ 1952 រហូតដល់ការដួលរលំនៃរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះមហក្សត្រនៅឆ្នាំ 1975 ប្រទេសនេះមានទង់ជាតិពណ៌ក្រហមដែលមានដំរីក្បាលបីពណ៌ស នៅកណ្តាល។ នៅលើកំពូលដំរីមានឆ័ត្រប្រាំបួន ចំណែកឯដំរីឈរលើឈ្នាន់ប្រាំជាន់។ ដំរីស គឺជានិមិត្តសញ្ញារាជវង្សទូទៅនៅ អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ជាពិសេសនៅប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ថៃ និងឡាវ។ ទង់ជាតិនេះត្រូវបានអនុម័តដោយព្រះមហាក្សត្រនៃ ហ្លួងព្រះបាង តាំងពីដើមសតវត្សទី 20 ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់បារាំង ដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយទង់ជាតិស្រដៀងគ្នារបស់វា (ទង់ក្រហមជាមួយនឹងដំរីសតែមួយ) នៅក្នុងប្រទេសថៃក្នុងអំឡុងពេលនោះ។ ^[២]

ឆ័ត្រប្រាំបួនក៏ជានិមិត្តរូបរបស់ព្រះរាជាផងដែរដែលមានប្រភពចេញពី ភ្នំព្រះសុមេរុ ក្នុង ពុទ្ធសាសនា ។ ថ្មើរជើងតំណាងឱ្យច្បាប់ដែលប្រទេសសម្រាក។

បច្ចុប្បន្ន ទង់ជាតិដែលស្រដៀងនឹង ទង់ជាតិវៀតណាមខាងត្បូង នៅតែត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយ រដ្ឋាភិបាលឡាវដែលកំពុងនិរទេសខ្លួន និងក្រុមប្រឆាំងឡាវជាច្រើនដែលប្រឆាំងនឹងការគ្រប់គ្រងកុម្មុយនិស្តក្នុងប្រទេសឡាវ។ នៅឆ្នាំ 2015 ទីក្រុង ស្មីតហ្វីល រដ្ឋ កោះរ៉ូដ បានអនុម័តសេចក្តីសម្រេចមួយដើម្បីយកទង់ជាតិរាជានិយមជាទង់ "បេតិកភណ្ឌ និងសេរីភាព" របស់ខ្លួន។

ទង់ប្រវត្តិសាស្ត្រ

ទង់ជាតិនៃ ព្រះរាជាណាចក្រវៀងច័ន្ទ (១៧០៧-១៨២៨)
ទង់ជាតិនៃ ព្រះរាជាណាចក្រហ្លួងព្រះបាង (១៧០៧-១៨៩៣)
ទង់ជាតិនៃ ព្រះរាជាណាចក្រចំប៉ាសាក់ (១៧១៣-១៩៤៧)
ទង់ជាតិ ហ្លួងព្រះបាងជាអាណាព្យាបាលឡាវបារាំង (១៨៩៣-១៩៤៧)
ទង់ជាតិនៃ ព្រះរាជាណាចក្រឡាវ (១៩៤៧-១៩៧៥)
ស្តង់ដាររាជនៃព្រះរាជាណាចក្រឡាវ

សន្លឹកសំណង់

flag construction sheet

ឯកសារយោង

↑ Murashima, Eiji (December 2015). "Thailand and Indochina, 1945-1950". Journal of Asia-Pacific Studies (Waseda University). Retrieved on April 25, 2016.
↑ Evans, Grant (1998). The Politics of Ritual and Remembrance: Laos Since 1975. Honolulu: University of Hawaii Press. pp. 13–14. ល.ស.ប.អ. 0-8248-2054-1.

[:0-1] Murashima, Eiji (December 2015). "Thailand and Indochina, 1945-1950". Journal of Asia-Pacific Studies (Waseda University). Retrieved on April 25, 2016.

[2] Evans, Grant (1998). The Politics of Ritual and Remembrance: Laos Since 1975. Honolulu: University of Hawaii Press. pp. 13–14. ល.ស.ប.អ. 0-8248-2054-1.

[១]

[២]