ព្រះព្រហ្ម៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
ស្លាក: កែ​សម្រួល​តាម​ទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត
បន្ទាត់ទី១៖
{| class="infobox" style="width:1em;"
|- style="text-align:center;"
|style="background: #F9CCCA;" colspan="2"|<p style="font-family:Khmer OS muol pali; font-size: 15pt; color: #FFFFFF; text-shadow: 0px 0px yellow;> ព្រះព្រហ្ម </p>
|- style="text-align:center;"
| colspan="2" |[[File:Brahma Musée Guimet 25971.jpg|250px]]
បន្ទាត់ទី១២៖
|- style="vertical-align:center;"
|'''សាស្ត្រាវុធក្នុងដៃ'''
'''(បែងភាគដៃ៤)'''
| គម្ពីរវេទ ថូផ្កា ស្លាបព្រា និង ផ្កាឈូក និង ខ្សែរអង្កាំ
|- style="vertical-align:center;"
|'''មហេសី'''
Line ២១ ⟶ ២២:
|- style="vertical-align:center;"
|'''ទម្រង់ព្រះភ័ក្រ'''
| មុខបួន
| មុខមួន
|- style="vertical-align:center;"
|'''ពណ៌សម្បុរ'''
| រាង្គកាយ ពណ៌ផ្កាឈូកស្រាល
|}
 
== ព្រះព្រហ្ម ==
'''ព្រះព្រហ្ម''' ឬ '''ព្រហ្ម''' (Preah Prohm) ([[សំស្ក្រឹត]]: ब्रह्मा) ([[អង់គ្លេស]]: Brahma) ([[ថៃ]]:พระพรหม) គឺជាឬសគល់, ក្នុងការបង្កើត [[ព្រហ្មញ្ញសាសនា]] តាមរយៈការបង្កើតនៅគម្ពីរវេទបួន ([[អង់គ្លេស]]: 4 Vedic) និង បង្កើតច្បាប់ធម្មជាតិ ទាំងអស់បូករួមទាំង សភាវៈធម្មជាតិ ទឹក ដី ភ្លើង ខ្យល់ រុក្ខជាតិ មនុស្ស និង សត្វ... ។ ព្រហ្ម ជាទេវៈលំដាប់ទី២ នៅក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែលត្រូវបានគេពណ៌នាអំពីទេវៈ២អង្គទៀត គឺ [[ព្រះវិស្ណុ]] និង [[ព្រះឥសូរ]] ដែលជាអាទិទេពចម្បងបំផុតនៅក្នុងសាសនាមួយនេះ ។ ព្រះទាំង៣អង្គ សុទ្ធសឹងតែប្រកបទៅដោយលក្ខណៈអមតៈ ទោះបីជាស្ថិតក្រោមរូបភាពជាអាវតារ នៃការបែងភាគជា មនុស្ស ឬសត្វក៏ដោយ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតគេអាចកត់សម្គាល់ មហិទ្ធិរិទ្ធិរបស់ព្រះអង្គតាមរយៈ រឿងព្រេងទេវៈកថា ដែលមានកត់ត្រារាប់ពាន់ឆ្នាំមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ<ref> {{cite book |last= |first= |author= David J. Steinberg |date= 1959|title= Cambodia: Its People, Its Society, Its Culture Volume 5 of Survey of world cultures |url= https://www.abebooks.com//servlet/SearchResults?tn=Cambodia:+Its+People,+Its+Society,+Its+Culture |location= |publisher= HRAF Press, Original from the University of Michigan |page= 350 |isbn=}} </ref>។ នៅក្នុងលទ្ធិព្រាហ្មណ៍ គេបានតម្កល់ព្រះព្រហ្មទុកជាអាទិទេពចម្បងបំផុតព្រោះព្រះព្រហ្មជាអ្នកបង្កើតលោកៈ សភាវៈ ធម្មជាតិទាំងអស់ និងគម្ពីរវេទ ពោលគឺព្រះព្រហ្មជាអ្នកសាងលោក<ref> [http://5000-years.org/kh/play/67001/14?q=&artist=261&album=&sort=title សៀវភៅវប្បធម៌ អរិយធម៌ខ្មែរឥណ្ឌា ឆ្នាំ១៩៧១ ទាវ ឆៃសុក ទំព័រ.១៩] </ref>។