រាជវង្ស មុរុណ្ឌ
រាជវង្ស មុរុណ្ឌ បានគ្រប់គ្រងក្នុងតំបន់ Utkal នៃ Odisha សម័យទំនើបនៅភាគខាងកើតប្រទេសឥណ្ឌាក្នុងអំឡុងសតវត្សទី ២ និងទី ៣ នៃគ.ស។ ទឹកដីរបស់ពួកគេរួមបញ្ចូលផ្នែកខ្លះនៃតំបន់ជុំវិញស្រុកភាគខាងជើងនៃឆ្នេរសមុទ្រ Odisha ។ ពួកគេហាក់ដូចជាបានស្នងរាជ្យបន្តពី រាជវង្ស មហាមេឃវាហណ ហើយបន្ទាប់មកជំនួសដោយ នាគ នៃ វិន្ធ្យតពិ និង ចក្រភព គុប្ត ។
រ. សតវត្សទី២នៃគ.ស–រ. សតវត្សទី៣នៃគ.ស | |||||||||
សាសនា | ជេន [ត្រូវការអំណះអំណាង] | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
រដ្ឋាភិបាល | រាជាធិបតេយ្យ | ||||||||
|
អ្នកគ្រប់គ្រង
កែប្រែសមាជិកខាងក្រោមនៃគ្រួសារ មុរុណ្ឌ ត្រូវបានគេស្គាល់ថា:
- គណ (គ.ស. ទី២)
- Dhamadamadhara (ធម៌តមធរស្យ) (សតវត្សទី 3 នៃគ។[ត្រូវការអំណះអំណាង]
ប្រវត្ត[ ត្រូវការដកស្រង់ ]ិសាស្ត្រ
កែប្រែរាជវង្ស នេះ ទំនងជាគ្រប់គ្រង Utkala នៅជុំវិញសតវត្សទី ២និងសតវត្សទី ៣ នៃគ.ស។
គណ
កែប្រែពត៌មានជាច្រើនអំពីស្តេចគណត្រូវបានគេស្គាល់ពីសិលាចារឹក Bhadrak [១] [២] ដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងឆ្នាំទី ៨ ក្នុងរជ្ជកាលរបស់ទ្រង់។ សិលាចារឹកនេះត្រូវបានគេរកឃើញនៅជិតប្រាសាទ Bhadrakali ដែលនាំមកពីភូមិជិតខាង។ [៣] ភាសានៃសិលាចារឹកនេះគឺជាអក្សរប្រាករិទ្ធ ដែលសរសេរជាអក្សរកណ្តាល ឬ អក្សរ កុសនព្រាហ្មិ ។ សិលាចារឹកសំដៅលើការផ្តល់ដីដែលផ្តល់ដោយ មហារាជគណ ដល់ប្រជាជន បនិទ ។ [៣]
ធម៌ទមធរ
កែប្រែទ្រង់ បានគ្រប់គ្រងតំបន់នេះនៅប្រហែលសតវត្សទី ៣ នៃគ.ស។ ក្នុងរជ្ជកាលរបស់ព្រះអង្គ គេបានកត់សម្គាល់ឃើញថា មានទំនាក់ទំនងការទូតដ៏សំខាន់រវាង កលិង្គ និង ហ្វូណន ។ នគរហ្វូណនត្រូវបានសហស្ថាបនិកដោយពាណិជ្ជករ កៅណ្ឌិន្យ មកពី កលិង្គ នៅពេលដែលទ្រង់បានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាង សោមា ។ [៤] ក្នុងអំឡុងគ្រិស្តសករាជទី ៣ ទ្រង់ បានទទួលបេសកជន ស៊ូ-វូ តំណាងឱ្យព្រះបាទហ្វាន ចាន់នៃនគរហ្វូណន (២២៥-២៥០ គ.ស.) នៅឯកំពង់ផែ Tamralipti ។ [៥] [៦] ការគ្រប់គ្រងរបស់ ទ្រង់ លើ កលិង្គ ក៏ត្រូវបានបញ្ជាក់ពីការរកឃើញកាក់មាសពី Sisupalgarh ដែលឈ្មោះរបស់គាត់ត្រូវបានចារឹក។ ស្តេចបានបង្ហាញបេសកជនស៊ូវូជាមួយនឹងសេះបួនក្បាល ហើយវាទំនងជាមានទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្ម និងវប្បធម៌ដ៏ខ្លាំងក្លារវាងនគរទាំងពីរ។ [៤]
សិលាចារឹក
កែប្រែស្វែងរកកន្លែង | ចេញដោយ | ឆ្នាំគ្រប់គ្រង | គោលបំណង |
---|---|---|---|
Bhadrak | គណ | ៨ | ជំនួយ |
- ↑ Mohanty, Prafulla Kumar (២៩ ខែវិច្ឆិកា ២០១៥), "Growth of Urban Society in Early Odisha", Proceedings of the Indian History Congress (Indian History Congress) 76: 114, JSTOR 44156572, https://www.jstor.org/stable/44156572
- ↑ Sircar, Dineshchandra (១ ខែមករា ១៩៥១), "No. 23 — BHADRAK INSCRIPTION OF GANA ; REGNAL YEAR 8", ជា Chhabra, Bahadur Chand, Epigraphia Indica Volume 29, Archaeological Survey of India, pp. 169–174, EAN·UCC-13 5010010006895, https://archive.org/details/epigraphia-indica/epigraphia-indica-vol-29/, បានយកមក 14 April 2021
- ↑ ៣,០ ៣,១ Sircar 1951.
- ↑ ៤,០ ៤,១ Benudhar Patra (១ ខែវិច្ឆិកា ២០១១), Kalinga and Funan : A Study in Ancient Relations, Orissa Review, Archived from the original on 2 មីនា 2023, https://web.archive.org/web/20230302022951/http://magazines.odisha.gov.in/Orissareview/2011/Nov/engpdf/32-38.pdf, បានយកមក 4 April 2021
- ↑ Pelliot, Paul (1903). "Le Fou-nan". Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient 3. DOI:10.3406/befeo.1903.1216. Retrieved on 12 April 2021.
- ↑ The Indianized States of Southeast Asia. 1968. pp. 46–47. ល.ស.ប.អ. 978-0-8248-0368-1. https://openresearch-repository.anu.edu.au/bitstream/1885/115019/2/b11055005.pdf.