រ៉ាតាតូអ៊ី៖ កំពូលចុងភៅកណ្ដុរ (ភាពយន្ត)

រ៉ាតាតូអ៊ី៖ កំពូលចុងភៅកណ្ដុរ (ភាសាបារាំង៖ Ratatouille) ឬអានជាសម្លេងថា "រ៉ាតាតូវី" ជាភាពយន្តគំនូរជីវចលខ្នាតធំ ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយ Pixar Animation Studios ក្នុងឆ្នាំ ២០០៧ ។ ដើមទុនរបស់តុក្កតានេះគឺ 150 លានដុល្លារ។ វានិយាយអំពីកណ្តុរ រ៉េមី (Remy) ដែលសុបិនចង់ក្លាយជាចុងភៅ និងធ្វើការនៅក្នុងភោជនីយដ្ឋាន។

ឈ្មោះនៃខ្សែភាពយន្តនេះត្រូវបានដាក់តាមម្ហូបបារាំង ratatouille ដែលតួឯកនៃរឿងនេះចូលចិត្តធ្វើម្ហូបនេះ។

សាច់រឿង៖

Remy ជាកណ្តុរវ័យក្មេងដែលមានសមត្ថភាពពូកែភ្លក្សរសជាតិ និងច្រមុះពូកែហិតក្លិន សុបិនចង់ក្លាយជាមេចុងភៅដូចជាតារាសំណព្វចិត្តរបស់គាត់គឺ អូហ្គូស្ត៍ ហ្គូស្តូ (Auguste Gusteau) ប៉ុន្តែហ្វូងកណ្ដុររបស់គេ រួមទាំងបងប្រុសរបស់គេ ឈ្មោះ Émile និងឪពុករបស់គេដែលជាមេដឹកនាំត្រកូល Django បរិភោគ​តែ​អាហារដើម្បីកម្លាំង និងខ្លាចមនុស្សលោក។ ហ្វូងសត្វកណ្ដុររស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់ស្ត្រីចំណាស់នៅជាយ ទីក្រុងប៉ារីស ប៉ុន្តែនៅពេលដែលស្ត្រីនោះបានរកឃើញពួកវា ពួកគេត្រូវបានបង្ខំចិត្តជម្លៀសចេញ ហើយ រ៉េមី (Remy) ត្រូវបានបំបែកចេញពីក្រុមកណ្ដុរដទៃ។ ដោយមានការលើកទឹកចិត្តពីរូបស្រមើស្រមៃ ហ្គូស្តូ (Gusteau) គេក៏ទៅដល់លើដំបូលនៃភោជនីយដ្ឋានដ៏ល្បីល្បាញរបស់ ហ្គូស្តូ (Gusteau)។

រ៉េមី (Remy) កត់សម្គាល់ឃើញក្មេងប្រុសសំរាមថ្មីបម្រើក្នុងភោជនីយដ្ឋាន អាល់ហ្វ្រេដូ លីងគ្វីនី (Alfredo Linguini) ព្យាយាមដោះស្រាយបញ្ហាស៊ុបដែលរ៉េមីបានបំផ្លាញ។ លីងគ្វីនី (Linguini) ចាប់ រ៉េមី (Remy) ក្នុងសកម្មភាពនេះ ប៉ុន្តែមិនបង្ហាញឱ្យ Skinner អតីតមេចុងភៅរបស់ Gusteau និងម្ចាស់ថ្មី និងចុងភៅភោជនីយដ្ឋានដឹងនោះទេ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលស៊ុបត្រូវបានដាក់ជូនភ្ងៀវដោយចៃដន្យ និងទទួលបានជោគជ័យដោយការសរសើរថាឆ្ងាញ់ Colette Tatou ដែលជាមេចុងភៅស្រីតែមួយគត់របស់ភោជនីយដ្ឋាន បានបញ្ចុះបញ្ចូល Skinner ឱ្យ Linguini ធ្វើការ និងប្រកាន់ខ្ជាប់ពាក្យរបស់ Gusteau "អ្នកណាក៏អាចចម្អិនដែរ"។ បន្ទាប់មក ទាមទារឱ្យ Linguini ធ្វើស៊ុបនេះម្ដងទៀត ។ Skinner ចាប់បានកណ្ដុរ Remy ហើយបញ្ជាឱ្យ Linguini នាំគាត់ទៅខាងក្រៅ ហើយសម្លាប់គេ។ នៅពេលដែលពួកគេនៅតែពីរនាក់ Linguini បានយល់ឃើញថា Remy អាចយល់ពីគាត់ ហើយគាត់បានបញ្ចុះបញ្ចូល Remy ឱ្យជួយគាត់ធ្វើម្ហូប។

Remy គ្រប់គ្រងចលនារបស់ Linguini ដោយទាញសក់របស់គាត់ ខណៈពេលដែលលាក់នៅក្រោមមួកចុងភៅរបស់គាត់។ ពួកគេបង្កើតស៊ុបឡើងវិញ ហើយបន្តធ្វើម្ហូបនៅភោជនីយដ្ឋាន។ Colette បង្វឹក Linguini យ៉ាងដិតដល់ ហើយគាត់ជាអ្នកដែលធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់នាង។ ក្រោយមក Remy បានរកឃើញបងប្អូនរបស់គេ Émile ហើយបានជួបជុំគ្នាជាមួយគ្រួសារវិញ។ បន្ទាប់ពី Remy ប្រាប់ត្រកូល Django ថាគាត់មានបំណងស្នាក់នៅក្នុងភោជនីយដ្ឋាន។ Django បង្ហាញគាត់នូវក្រុមកណ្តុរដែលត្រូវបានសម្លាប់ក្នុងគោលបំណងដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលថា មនុស្សមានគ្រោះថ្នាក់ ប៉ុន្តែ Remy មិនអើពើនឹងការព្រមានរបស់គាត់ ហើយចាកចេញ។

ទន្ទឹមនឹងនេះ Skinner បានរកឃើញសំបុត្រពីម្តាយចុងរបស់ Linguini ដែលបញ្ជាក់ថា Linguini គឺជាកូនប្រុសស្របច្បាប់របស់ Gusteau និងជាម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋាន។ Skinner មានការភ្ញាក់ផ្អើល និងខឹងសម្បារចំពោះរឿងនេះ ដោយសារឆន្ទៈរបស់ Gusteau បាននិយាយថា គាត់នឹងទទួលមរតកភាពជាម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋាន លុះត្រាតែគ្មានអ្នកស្នងមរតកបានបង្ហាញខ្លួនពីរឆ្នាំបន្ទាប់ពីការស្លាប់ចុងក្រោយនេះ។ បន្ទាប់ពីមេធាវីរបស់គាត់ផ្ទៀងផ្ទាត់ថា Linguini គឺជាអ្នកស្នងមរតករបស់ Gusteau នោះ Skinner បានលាក់ភស្តុតាងនៅក្នុងស្រោមសំបុត្រមួយ ប៉ុន្តែ Remy បានរកឃើញវា រួចរត់គេចខ្លួន ហើយបង្ហាញវាទៅ Linguini ដែលបន្ទាប់មក Skinner ត្រូវបានបញ្ឈប់។ ភោជនីយដ្ឋាននេះរីកចម្រើននៅពេលដែលរូបមន្តរបស់ Remy ក្លាយជាការពេញនិយម ហើយជីវិតរបស់ Linguini មានភាពប្រសើរឡើងនៅពេលដែលគាត់បង្កើតទំនាក់ទំនងស្នេហាជាមួយ Colette ។ អ្នករិះគន់អាហារ លោក អេនតុន អ៊ីហ្គូ (Anton Ego) ពិនិត្យឃើញភាពអវិជ្ជមានរបស់ភោជនីយដ្ឋាននេះពីមុន ដោយប្រយោលនាំទៅដល់ការស្លាប់របស់ Gusteau។ គាត់ប្រកាសប្រាប់ Linguini ថាគាត់នឹងសាកភ្លក្សអាហាររបស់ភោជនីយដ្ឋាន Gusteau ម្តងទៀតនៅថ្ងៃបន្ទាប់។ បន្ទាប់ពី Linguini ទទួលបានកិត្តិយសសម្រាប់ការធ្វើម្ហូបរបស់ Remy នៅក្នុង សន្និសីទសារព័ត៌មាន មួយ គាត់និង Remy មានការឈ្លោះគ្នា។ ជាការសងសឹក Remy ដឹកនាំត្រកូលរបស់គាត់ដើម្បីឆ្មក់ចូលភោជនីយដ្ឋាន។ Linguini មកដល់ដើម្បីសុំទោស ប៉ុន្តែនៅពេលរកឃើញ​មានការវាយឆ្មក់ គាត់បានបណ្តេញ Remy និងត្រកូលរបស់គាត់ចេញពីភោជនីយដ្ឋានយ៉ាងខឹងសម្បារ។

នៅថ្ងៃបន្ទាប់ Remy ត្រូវបានចាប់យកដោយ Skinner ប៉ុន្តែត្រូវបានដោះលែងយ៉ាងលឿនដោយ Django និង Émile មកជួយ។ បន្ទាប់ពីត្រឡប់ទៅភោជនីយដ្ឋានវិញ គាត់ និង Linguini បានផ្សះផ្សាគ្នា ហើយ Linguini បង្ហាញការពិតពី Remy ដល់បុគ្គលិករបស់គាត់ ធ្វើឲ្យម្នាក់ៗបានលាឈប់ភ្លាមៗ។ ដោយរំលឹកឃើញពីពាក្យរបស់ Gusteau, Colette ត្រលប់មកជួយវិញ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ Remy ខណៈដែល Linguini ធ្វើជាអ្នករត់តុ។ Skinner និងអធិការសុខភាពម្នាក់ព្យាយាម​ចូល​ជ្រៀត​ជ្រែក ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​បាន​សត្វ​កណ្ដុរ​ចាក់សោ​ក្នុង​បន្ទប់​អាហារ។ Remy បង្កើតអាហារបែបចម្រុះ រ៉ាតាតូអ៊ី (ratatouille) ដែលរំឭក Ego ពីការចម្អិនអាហាររបស់ម្តាយគាត់។ Ego សុំជួបមេចុងភៅ ហើយស្រឡាំងកាំងពេលគេណែនាំ Remy បន្ទាប់ពីរង់ចាំភោជនីយដ្ឋានរហូតដល់ម៉ោងបិទ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់គាត់សរសេរការវិភាគឡើងវិញដែលមានចំណងជើងថា "អាហារពិសេសបំផុតរបស់បារាំង" ("France's Finest") ដោយបញ្ជាក់ថាគាត់បានយល់ពីពាក្យរបស់ Gusteau ហើយរៀបរ៉ាប់ពី Remy – ដោយមិនបង្ហាញថាគាត់ជាកណ្តុរ – "គ្មានអ្វីពិសេសជាងមេចុងភៅល្អបំផុតនៅប្រទេសបារាំងទេ"។

បន្ទាប់ពី Skinner និងអធិការសុខភាពត្រូវបានដោះលែង ពួកគេបានជូនដំណឹងដល់អាជ្ញាធរ ហើយ ហ្គូស្តូ (Gusteau) ត្រូវបានបិទ ដោយដក Ego ពីការងារ និងភាពជឿជាក់របស់គាត់។ Remy, Linguini និង Colette បើកហាងប៊ីស្ត្រូ (Bistro)ដែលមានឈ្មោះថា La Ratatouille ដែលឥឡូវនេះ Ego ពេញចិត្ត និងចូលពិសាញឹកញាប់។ ហ្វូងរបស់សត្វកណ្ដុរបានតាំងលំនៅនៅក្នុងអាគារប៊ីស្ត្រូ ដែលជាផ្ទះថ្មីរបស់ពួកគេ។

បទភ្លេង

ឈ្មោះ៖	ប្រវែង៖
«Le Festin»	2:50
«Welcome to Gusteau's»	0:38
«"This is Me"»	1:41
«Granny Get Your Gun»	2:01
«100 Rat Dash»	1:47
«Wall Rat»	2:41
«Cast of Cooks»	1:41
«A Real Gourmet Kitchen»	4:18
«Souped Up»	0:50
«Is It Soup Yet?»	1:16
«A New Deal»	1:56
«Remy Drives a Linguini»	2:26
«Colette Shows Him le Ropes»	2:56
«Special Order»	1:58
«Kiss & Vinegar»	1:54
«Losing Control»	2:04
«Heist to See You»	1:45
«The Paper Chase»	1:44
«Remy's Revenge»	3:24
«Abandoning Ship»	2:55
«Dinner Rush»	5:00
«Anyone Can Cook»	3:13
«End Creditouilles»	9:16
«Ratatouille Main Theme»	2:09

ប្រភព៖

1. http://www.d-zine.se/filmer/raattatouille.htm
2. Box Office Mojo — 1999.
3. http://www.sfi.se/sv/svensk-filmdatabas/Item/?itemid=64685&type=MOVIE&iv=Basic
4. Internet Movie Database — 1990.

តំណភ្ជាប់ខាងក្រៅ

• តុក្កតា Ratatouille នៅលើ Google Play
• គេហទំព័រផ្លូវការរបស់តុក្កតា Ratatouille
• Ratatouille នៅ Pixar Archived 2018-12-02 at the វេយប៊ែខ ម៉ាស៊ីន.