សាសនារដ្ឋ (ហៅផងដែរថា សាសនាផ្លូវការ) គឺជាសាសនាគោលជំនឿ ដែលត្រូវបានអនុម័តជាផ្លូវការដោយរដ្ឋអធិបតេយ្យមួយ ឬ ជាសាសនាណាមួយដែលត្រូវទទួលស្គាល់ដោយរដ្ឋាភិបាលថាជាសាសនាស្របច្បាប់ក្នុងប្រទេសនោះ។ រដ្ឋដែលមានសាសនាផ្លូវការ (ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជារដ្ឋសារភាព) ខណៈពេលដែលមិនមែនជារដ្ឋមិនប្រកាន់សាសនាគឺមិនចាំបាច់ជាទេវាធិបតេយ្យទេ។ សាសនារបស់រដ្ឋ គឺជាសាសនាផ្លូវការ ឬស្ថាប័នដែលដាក់ទណ្ឌកម្មដោយរដ្ឋាភិបាលនៃសាសនាមួយ ប៉ុន្តែរដ្ឋមិនចាំបាច់ស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់បព្វជិតទេ (ដូចនៅក្នុងទេវាធិបតេយ្យ) ហើយក៏មិនមែនជាសាសនាដែលដាក់បន្ទោសទណ្ឌកម្មដោយរដ្ឋក៏ចាំបាច់ត្រូវស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋដែរ។ នៅប្រទេសកម្ពុជា រដ្ឋធម្មនុញ្ញបានប្រកាសព្រះពុទ្ធសាសនាជាសាសនាផ្លូវការរបស់ប្រទេស ប្រហែល ៩៨% នៃប្រជាជនកម្ពុជាកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា និងបណ្ដាលប្រទេសដទៃទៀតនៅលើពិភពលោកក៏បានប្រកាន់យកសាសនារដ្ឋផងដែរ ។[១][២]

ផែនទីដែលមានពណ៌បញ្ជាក់ថាសាសនាជារបស់រដ្ឋ (ពណ៌លឿងតំណាងឱ្យព្រះពុទ្ធសាសនា,ពណ៌ខៀវតំណាងឱ្យគ្រិស្ដសាសនា,ពណ៌បៃតងតំណាងឱ្យអ៊ីស្លាមសាសនា,ពណ៌ប្រផេះតំណាងឱ្យរដ្ឋមិនទទួលស្គាល់)។
ប្រជាជនកម្ពុជាដ៏លើសលប់គោរពព្រះពុទ្ធសាសនា ប្រជាជនកម្ពុជាសំពះព្រះសង្ឃឆាន់អាហារក្នុងពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ

សព្វថ្ងៃនេះ អត្ថិភាពនៅក្នុងប្រទេសនៃសាសនាដែលមានឋានៈជាសាសនារបស់រដ្ឋមិនកំណត់ស្ថានភាពសាសនានៅក្នុងប្រទេសនោះទេ៖ សាសនារបស់រដ្ឋអាចជាសាសនាដែលមានសិទ្ធិតែមួយគត់ ឬគ្រាន់តែរីករាយនឹងបុព្វសិទ្ធិមួយចំនួន (ឧទាហរណ៍ជំនួយផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ) សាសនាផ្សេងទៀត មានសេរីភាព។

ឯកសារយោង កែប្រែ

  1. "Cambodia - Constitution & Politics". Foreign Law Guide. Retrieved 2024-04-01.
  2. "CIA, Far East/Pacific Branch Intelligence Highlights - Week of 17-23 November 1948, November 24, 1948, Secret, CREST". U.S. Intelligence on Asia, 1945-1991. Retrieved 2024-04-01.