សែន សុរិន្ទ្រា

សែន សុរិន្ទ្រា (១៥១១ – ១៥៨២) ប្រសូត ចេន ធៀន ហើយបានក្លាយជាព្រះមហាក្សត្រ ឡានឆាង សោយរាជ្យ ១៥៧១-១៥៧៥ និងម្តងទៀត ១៥៨០-១៥៨២។ សែន សុរិន្ទ្រា មិន​មែន​ជា​ដើម​កំណើត​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ទេ គឺ​ឡើង​ពី​រាជវង្ស​ដល់​ព្រះបាទ​ជេដ្ឋាធិរាជជាព្រះមហាក្សត្រ។ ក្នុងអំឡុងពេលជម្លោះស្នងរាជ្យនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រឡានណា រវាងព្រះបាទជេដ្ឋាធិរាជ និងព្រះបាទមេគ្យុទី ។ សែន សុរិន្ទ្រា បានបម្រើជេដ្ឋាធិរាជជាមេទ័ព ហើយបានយកទីក្រុងជាច្រើននៃឡានណា រួមទាំងឈៀងសាន ដែលទ្រង់បានទទួលឈ្មោះជាកិត្តិយសថា លូជ័យ មានន័យថា "ជ័យជំនះ"។ សែន សុរិន្ទ្រា បានគាំទ្រដោយព្រះបាទជេដ្ឋាធិរាជ ក្នុងការដឹកនាំយុទ្ធនាការទ័ពព្រៃ កំឡុងពេលការឈ្លានពានរបស់ភូមាលើព្រះបាទបាយិនណោន។ នៅពេលដែលព្រះបាទសុទ្ឋធិរាជសោយទិវង្គតនៅជិតខេត្តអាចម៍ក្រពីក្រោមស្ថានភាពគួរឱ្យសង្ស័យនៅឆ្នាំ ១៥៧២ សែន សុរិន្ទ្រា បានដឹកនាំទ័ពរបស់ឡានសាងត្រឡប់ទៅវៀងចន្ទន៍វិញ។ជម្លោះ​បន្តបន្ទាប់​គ្នា​បាន​ផ្ទុះឡើង ដែល​ស្ទើរតែ​នាំ​ឱ្យ​មាន​សង្គ្រាម​ស៊ីវិល និង​បាន​ផ្តល់​លេស​សម្រាប់​ការ​លុកលុយ​របស់​ភូមា​មួយ​ទៀត​ដែល​បញ្ជា​ដោយ បាយិនណោន និង​ដឹកនាំ​ដោយ​មន្ត្រី បីនន្យា ដាឡា។

Sen Soulintha Lusai
King of Lan Xang
King of Lan Xang
រជ្ជកាល	1571-1575
រាជាភិសេក	1572
អង្គមុន	Setthathirath
អង្គក្រោយ	Voravongsa I
រជ្ជកាល	1580-1582
អង្គមុន	Voravongsa I
អង្គក្រោយ	Nakhon Noi
ប្រសូត	Chane Tian 1511 Nong Khai, Lan Xang
សុគត	1582 Vientiane, Lan Xang
រាជបច្ឆាញាតិ	Prince Ong Lo
នាមរាជវង្ស Samdach Brhat-Anya Chao Sumangala Ayaka Budhisana Raja Sri Sadhana Kanayudha
សាសនា	Therevada Buddhism