អគ្នី

 

អគ្នី ( ភាសាសំស្ក្រឹត: अग्नि ) គឺជា ព្រះនៃភ្លើងរបស់ហិណ្ឌូ ។ និង អាទិទេពអាណាព្យាបាលនៃទិសអាគ្នេយ៍ គាត់ត្រូវបានគេរកឃើញជាធម្មតានៅជ្រុងអាគ្នេយ៍នៃ ប្រាសាទហិណ្ឌូ ។ នៅក្នុង ពិភពលោហធាតុបុរាណ នៃ សាសនាហិណ្ឌូ ភ្លើង ( អគ្នី ) គឺជាធាតុមួយក្នុងចំណោមធាតុមិនអចិន្ត្រៃយ៍ទាំងប្រាំ ( បញ្ចភូតា ) រួមជាមួយនឹងមេឃ ( អាកាស ) ទឹក ( អ្បស ) ខ្យល់ ( វាយុ ) និងផែនដី (ប្ឫថ្វី) ទាំងប្រាំបញ្ចូលគ្នាដើម្បីបង្កើតជា អត្ថិភាពនៃវត្ថុដែលយល់ឃើញជាក់ស្តែង ( ប្រក្ឫតិ ) ។

នៅក្នុង វេទ, អគ្នី គឺជាព្រះដ៏សំខាន់និងត្រូវបានគេហៅច្រើនបំផុតរួមជាមួយ ឥន្ទ្រ និង សោម ។ អគ្នីត្រូវបានចាត់ទុកថាជាមាត់របស់ព្រះ និងអាទិទេព និងជាឧបករណ៍ដែលបញ្ជូនតង្វាយដល់ពួកគេនៅក្នុង ហោម (ពិធីបូជា) ។ គាត់ត្រូវបានបំផុសគំនិតនៅក្នុងអត្ថបទហិណ្ឌូបុរាណថា មានបីកម្រិត គឺនៅលើផែនដីដូចជាភ្លើង ក្នុងបរិយាកាសដូចផ្លេកបន្ទោរ និងនៅលើមេឃដូចព្រះអាទិត្យ។ វត្តមានបីដងនេះ ទ្រង់ជាអ្នកនាំសាររវាងអាទិទេព និងមនុស្សក្នុងគម្ពីរវេទ។ សារៈសំខាន់ដែលទាក់ទងនៃ អគ្នី បានធ្លាក់ចុះនៅក្នុងយុគសម័យក្រោយវិឌិក នៅពេលដែលគាត់ត្រូវបានផ្ទៃក្នុង ហើយអត្តសញ្ញាណរបស់គាត់បានវិវត្តទៅជាតំណាងឱ្យថាមពលផ្លាស់ប្តូរ និងចំណេះដឹងទាំងអស់នៅក្នុង Upanishads និងអក្សរសិល្ប៍ហិណ្ឌូនៅពេលក្រោយ។ អគ្នី នៅតែជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃទំនៀមទម្លាប់ហិណ្ឌូ ដូចជាធ្វើជាសាក្សីកណ្តាលនៃពិធីសូត្រមន្តក្នុង ពិធីមង្គលការបែបប្រពៃណីហិណ្ឌូ ហៅថា Saptapadi (ប្រាំពីរជំហាន និងពាក្យសច្ចាប្រណិធានទៅវិញទៅមក) នៅក្នុងពិធី Upanayana នៃពិធីឆ្លង ក៏ដូចជាផ្នែកផងដែរ។ នៃ ទិយា (ចង្កៀង) នៅក្នុងពិធីបុណ្យដូចជា Deepavali និង Arti នៅ Puja ។