Dysokleng

សូមស្វាគមន៍ មកកាន់ វីគីភីឌា,

នេះជាការបង្កើតវីគីខ្មែររបស់ខ្ញុំ

១០៤៤៩ជាលើកដំបូងសូមជួយគាំទ្រផង

(ពិនិត្យមើលត្រឡប់មកវិញនៅពេលក្រោយសម្រាប់ថ្ងៃនេះ.)

វិគីភីឌា:សព្វថ្ងៃនេះមានលក្ខណៈពិសេសរបស់អត្ថបទ/ខែមេសា ២៧, ២០២៤

កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី៣១ខែវិឆ្ជកាឆ្នាំ២០១៣នៅសាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូ ខេត្តកែបមានការរៀបចំកម្មវីធីបើកសម្ពោធដាក់អោយប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការនូវ ផ្ទះស្នាក់គ្រូស្រីផ្ទះយុវជនឪពុករួសនិងអាងទឹកនៅវេលាម៉ោង២រសៀល ដោយមានការចូលរួមពីសំណាក់លោកឪពុកជ្មីតអីស្ល៊ែរ អូលីវីយេលោកឪពុកលីសំណាង លោកឪពុកចននិងលោកគ្រូអ្នកគ្រូជាច្រើននាក់ទៀត ។

មនុស្សយើងម្នាក់ៗកើតមកបានដោយសារតែមានអ្នកម្តាយនិងលោកពុកដែលជាទីមានគុណ របស់លោកខិតខំប្រឹងប្រែងក្នុងការប្រាក់បីបាច់ចឹញ្ចឹមយើងតាំងពីយើងមានក្នុងផ្ទែរបស់ព្រះ មាតាដ៏សែនមានករុណទីគុណរបស់យើងគ្រប់។លោកពុកតែងតែរកប្រាក់មកអោយអ្នកម្តាយ ជាអ្នកទុកដាក់និងជាទីបំរុងទុកអោយកូនគ្រប់ប្រាណសំរាប់ជីវិតរបស់កូន ហើយលោកក៏មិន ដែលបំភ្លេចនូវតូនាទីរបស់លោកជាឪពុកនិងជាម្តាយ។លោកតែងតែផ្តល់ទាំងសំភារៈសិក្សា

ការហូបចុកមិនអោយកូនទីស្រលាញ់របស់ខ្វះឡើយលោកស៊ូតអត់ម៉ាត់ឯង លើសពីនេះទៅ

ទៀតលោកតែងតែផ្តល់នូវការអប់រំយើង លោកទាំងពីរនេះហើយដែលជាគ្រូទីមួយរបស់យើង

ហើយក៏ជាគ្រូដែលចំានឹងប្រាប់យើងគ្រប់ពេលវេលាមិនមានការនឿយណាយនៅក្នុងចិត្ត

ឡើយសេក្តីស្រលាញ់របស់លោកទាំងពីរដែលបានផ្តល់អោយយើងទាំងអស់គ្នាមានទំហំ ធំណាស់ជាជាងអ្វីៗនៅក្នុងលោកទំាងអស់មានទោះបីជាភ្នំព្រះសុមេរុក៏ប្រធៀបផ្ទឹមក៏មិន បានពីព្រោះលោកទំាងពីរបានតតំាងប្រឆាំងនឹងព្រហ្មលិតខិតទំាងមួលក៏ដើម្បីកូនដែរទី ស្រលាញ់និងជាកែវភ្នែរបស់លោកដូច្នេះយើងត្រូវតែប្រតិបត្តិលោកវិញអោយបានសាក សមទៅនឹងការផ្តល់អោយយើង។ដើម្បីអោយបានជ្រាបច្បាស់ សូមទស្សនាវីឌីអូនេះរូចអ្នក នឹងបានយល់នូវអ្វីមន្ថែមទៀត។

ផ្លែចេក គឺជាផ្លែឈើមួយប្រភេទ ដែលមនុស្សភាគច្រើនចូលចិត្តបរិភោគ ប៉ុន្តែពួគគេមិនបានដឹងថា ចេកមានអត្ថប្រយោជន៍ យ៉ាងណានោះទេ។ ចេក ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ ថាជាអាហារចំបងទី៤ ដែលគេតែងតែបរិភោគ ក្រោយពេលទទួលទានអាហារ ហើយក្រោយមកចេក បានក្លាយជាជម្រើសទី១ រីឯផ្លែប៉ោមគឺជាជម្រើសទី២។ ក្នុងចំណោម ចេកដែលដាំបាន៨០តោន គឺធ្វើការនាំចេញតែ២០%ប៉ុណ្ណោះ ក្រៅពីនោះគឺគេទុកប្រើប្រាស់ សំរាប់តម្រូវការក្នុងស្រុក។ នៅប្រទេសឥណ្ឌា ចេកបានក្លាយទៅជាអាហារ ដែលពេញនិយមបំផុត ចំនែកឯអ្នកដែលកាន់សាសនាអ៊ីស្លាម បាននិយាយ និងជឿជាក់ថា ចេកគឺជាអាហាររបស់ព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកគេ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ចេកគេមិនត្រឹមតែយក មកបរិភោគ ធ្វើជាផ្លែឈើ ឬបង្អែមនោះទេ គេអាចយកចេក ទៅចំអិនធ្វើជាម្ហូបបានទៀតផង ហើយស្លឹករបស់វាក៏អាចយកមកខ្ចប់ម្ហូប និងប្រើសម្រាប់ដុតត្រីបានថែមទៀត។ ក្រៅពីធ្វើជាបង្អែម និងម្ហូបនោះ ផ្លែចេកក៏អាចយកមកធ្វើជាភេសជ្ជៈបានដែរ ដោយក្នុងនោះមានផ្ទុកទៅដោយវីតាមីនជាច្រើនប្រភេទ ដូចជា វីតាមីនអេ វីតាមីនប៊ីខមផ្លេច វីតាមីនប៊ី៦ និងវីតាមីនស៊ី លើសពីនេះទៅទៀត ៧៥%របស់ចេក គឺសម្បូរទៅដោយជាតិទឹក ជាមួយនឹងប៉ូតាស្សូម ហ្វូសហ្វ័រ ជាតិដែក កាល់ស្សូម និងជាតិសរសៃថែមទៀតផង។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាអត្ថប្រយោជន៍របស់ផ្លែចេក ចំពោះសុខភាព៖ ១. ជួយសម្រួលដល់ការរំលាយអាហារ៖ ធាតុខាបូហៃដ្រេត និងជាតិសរសៃ ដែលមាននៅក្នុងផ្លែចេក បានជួយទៅដល់ដំនើរការរបស់ពោះវៀន ដែលធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ មានដំនើរការល្អ ហើយវាក៏អាចព្យាបាល អ្នកដែលមានជំងឺទល់លាមក និងក្រពះបានយ៉ាងល្អផងដែរ។ ២. ផ្តាច់បារី៖ ចំពោះអ្នកដែលចង់ផ្តាច់បារី ប៉ុន្តែធ្វើយ៉ាងណាក៏មិនបានសម្រេច លោកអ្នកអាចសាកល្បងទទួលទានផ្លែចេកបាន ព្រោះវាមានឥទ្ធិពលទៅដល់ខួរក្បាល ដែលអាចកាត់បន្ថយនូវអារម្មណ៍តានតឹង និងអាការៈឈឺក្បាល នៅពេលដែលលោកអ្នកត្រូវការបារី។ ៣. ជួយសម្រួលដល់ដំនើរការក្រលៀន៖ សារធាតុដែលមាននៅក្នុងផ្លែចេក គឺជាសារធាតុដែលមានផលល្អទៅដល់ក្រលៀន និងជួយគ្រប់គ្រងជាតិកាល់ស្សូមនៅក្នុងខ្លួន ហើយការពារមិនឲ្យជំងឺមហារីកវិវត្តន៍ខ្លួនបានទៀតផង បើសិនជាលោកអ្នកបរិភោគផ្លែចេក ៤ ទៅ ៦ ដង ក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ៤. ជំនួយដល់ឆ្អឹង៖ ផ្លែចេកសម្បួរទៅដោយជាតិកាល់ស្សូម ដែលអាចជួយទៅដល់ឆ្អឹងបានយ៉ាងល្អ ហើយជាតិប៉ូតាស្សូម ដែលមាននៅក្នុងផ្លែចេក គឺអាចជួយការពារ ការបាត់ជាតិកាល់ស្សូមនៅក្នុងឆ្អឹងបានថែមទៀតផង។ ៥. បន្ថយសម្ពាធឈាម៖ មានគ្រូពេទ្យជាច្រើនមកហើយ បាននែនាំឲ្យអ្នកដែលមានសម្ពាធឈាមខ្ពស់ មកទទួលទានផ្លែចេក ដែលសារធាតុសូដ្យូមទាប និងប៉ូតាស្សូមខ្ពស់ ដែលមាននៅក្នុងផ្លែចេក អាចជួយដល់ការកើនឡើងនៃសម្ពាធឈាម។ ៦. ប្រភពនៃថាមពល៖ ផ្លែចេកត្រូវបានគេប្រើជាអាហារ សម្រាប់កីឡាករ នៅកំលុងពេលប្រកួត របស់ពួកគេ ព្រោះផ្លែចេកអាចបន្ថែមនូវថាមពល សម្រាប់រាង្គកាយ ហើយវាគឺជាអាហារពេលព្រឹកដ៏ល្អបំផុតប្រចាំថ្ងៃ។ ៧. ជំនួយដល់ភ្នែក៖ អ្នកដែលបានបរិភោគផ្លែចេក ជារៀងរាល់ថ្ងៃ អាចកាត់បន្ថយ បញ្ហាភ្នែកបានយ៉ាងល្អ។ ៨. អាហារសម្រកទំងន់ដ៏ល្អ៖ អ្នកដែលមានទម្លាប់បរិភោគ អាហារច្រើនលើសកំនត់ អាចងាកមកទទួលទាន ផ្លែចេកជំនួសវិញ ព្រោះវាមានកាឡូរីទាប ហើយភាពធាត់អាចកាត់បន្ថយ ដោយវីតាមីនប៊ី៦ ដែលមាននៅក្នុងនោះ។ ៩. ទប់ស្កាត់ការរាគរូស៖ នៅពេលដែលរាគ គឺធ្វើឲ្យជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួនរបស់យើងបាត់បង់ យ៉ាងច្រើន ហើយជាតិទាំងនោះអាចបំពេញបន្ថែម មកវិញតាមរយៈជាតិប៉ូតាស្សូម ដែលមាននៅក្នុងផ្លែចេកបានយ៉ាងល្អ។ ១០. ទទួលបាននូវវីតាមីប៊ី៦៖ វីតាមីនប៊ី៦ អាចប្រឆាំងនឹងការរលាករោល នៅលើស្បែក ហើយអាចជួយការពារបញ្ហាបេះដូង និងការពារមិនឲ្យមានការកើនឡើង នៃកោសិកាឈាមសរបាន។

មានដឹងថា ខ្ទឹមសរមានប្រយោជន៍ យ៉ាងណា សម្រាប់សុខភាពដែរទេ?

ខ្ទឹមសរ ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ ថាគឺជាឱសថធម្មជាតិ និងជាអាហារដែលបង្កើន នូវថាមពលក្នុងរាង្គកាយ ជាយូរណាស់មកហើយ។ ចង់ដឹងថា ខ្ទឹមសរមានគុណប្រយោជន៍ និងព្យាបាលអ្វីបានខ្លះនោះ សូមអាននូវអត្ថបទ ខាងក្រោមទាំងអស់គ្នា៖ ១. កាត់បន្ថយខ្លាញ់ក្នុងប្រម៉ាត់(កូលេស្តេរ៉ូល)៖ តាមការស្រាវជ្រាវបានឲ្យដឹងថា ខ្ទឹមសរអាចកាត់បន្ថយកូលេស្តេរ៉ូល នៅក្នុងឈាមបានយ៉ាងប្រសើរ។ ២. ជាថ្នាំសម្រើបតណ្ហា៖ ខ្ទឹមសរត្រូវបានគេរកឃើញ និងបញ្ជាក់ថាជាថ្នាំសម្រើបតណ្ហា ព្រោះតែជាតិហើរក្តៅរបស់វា។ ជាក់ស្តែងដូចជា ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសទីបេ ត្រូវបាបបញ្ឈប់មិនឲ្យធ្វើ ជាព្រះសង្ឃតទៅទៀតទេ បើសិនជាទទួលទានខ្ទឹមសរនោះ។ ៣. ជាថ្នាំជួយប្រឆាំងជំងឺមហារីក និងថ្នាំសម្លាប់មេរោគ៖ ខ្ទឹមសរ ជាថ្នាំប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក យ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាព ហើយខ្ទឹមសរដែល ទុកកាន់តែយូរ គឺមានប្រសិទ្ធិភាពកាន់តែខ្លាំង។

     សូមផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ ហើយមកទទួលទាន នូវខ្ទឹមសរទាំងអស់គ្នា ដើម្បីទទួលបាននូវ សុខភាពល្អ។

តាមការស្រាវជ្រាវពីឯកសារប្រវត្តិសាស្រ្តខ្មែរជាច្រើន បានឲ្យដឹងថា ប្រាសាទព្រះវិហារត្រូវបានស្ថាបនាឡើងពីថ្ម ចាប់តាំងពីរជ្ជកាលព្រះបាទសុរិយវរ្ម័នទី១ ។ ព្រះបាទសុរិយវរ្ម័នទី១ សោយរាជ្យ នៅពាក់កណ្តាលទីមួយនៃសតវត្សរ៍ទី១១ ។ ទីតាំងធ្វើប្រាសាទ ដែលស្ថិតនៅលើទីខ្ពស់ជាងគេ នោះមានកំពស់ ៦២៥ម៉ែត្រ(ឯកសារបារាំង)រឺ៦១៥ម៉ែត្រ(ឯកសារអង់គ្លេស) ។ ប្រវត្តិនៃការកសាងប្រាសាទព្រះវិហារ មាននៅលើសិលាចារឹកខ្មែរ នៅឯប្រាសាទបាពួន ក្នុងខេត្តសៀមរាប គឺកាលេខ ៥៨៣ ៖ «អ្នកដែលសរសេរសិលាចារឹកហ្នឹង ឈ្មោះហរិ វាហៈ នៅក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទរាជិន្រ្ទវរ័ន្ម គ្រិស្តសករាជ ៩៤៤ ដល់ ៩៦៨ ។ គេសរសេរជាភាសាសំស្រ្កឹតនិងជាភាសាខ្មែរ ។ គេសរសេរថា មានព្រះអង្គម្ចាស់មួយអង្គព្រះនាម ឥន្រ្ទាយុទ្ធ លោកបានយកលិង្គមួយ ឈ្មោះស្រីសិខៈ រិស្វារៈ មកតាំងមកប្រតិស្ឋនៅទីនេះៗគឺប្រាសាទព្រះវិហារនេះឯង ។ គេសរសេរថា ព្រះអង្គលោកខ្លាំងពូកែខ្លាំងណាស់ ។ លោកមានមហិទ្ធឫទ្ធិ ទៅច្បាំងជាមួយនឹងស្តេចចាម ហើយចាប់ស្តេចចាមនោះបានទៀត ។ ចំពោះសេចក្តីសិលាចារឹកនេះ អ្នកប្រាជ្ញខាងប្រវត្តិសាស្ត្រគិតថា មិនមានសិលាចារឹកឯណាទៀត និយាយពីចម្បាំងទៅចាប់ស្តេចចាមនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែស្តេចដែលលោកចាប់បាននោះ ប្រហែលជាមិនមែនជាស្តេចចាម ដែលត្រួតប្រទេសចាមទាំងមូលនោះទេ ។ ប្រហែលជាស្តេចអង្គតូចមួយ ដែលត្រួតនៅនគរមួយ ដែលមានព្រំប្រទល់នៅជាប់នឹងប្រទេសខ្មែរ។

ឈ្មោះ: ប្រាសាទបាយ័ន អ្នកកសាងដោយ ព្រះបាទជយវរ្ម័ន ទី ៧ កាលបរិច្ឆេទកសាង: ចុងគ្រិស្តសតវត្សរ៍ទី ១២ ឧទ្ទិសថ្វាយ: ព្រះពុទ្ធ និង ព្រះពោធិសត្វលោកេស្វរៈ

ស្ថាបត្យកម្ម: ខ្មែរ ទីតាំង: ក្រុងអង្គរធំ ខេត្តសៀមរាប

ប្រាសាទបាយ័នស្ថិតនៅចំកណ្តាលនៃក្រុងអង្គរធំ។ ប្រាសាទនេះកសាងនៅចុងគ្រិស្តសតវត្សរ៍ទី ១២ និងដើមគ្រិស្តសតវត្សរ៍ទី ១៣ ដោយព្រះបាទជយវរ្ម័ន ទី ៧។ ប្រាសាទនេះមាន តួប៉មនីមួយៗ មានមុខបួន ដែលមានកំពូល ៤៩ និងកំពូលក្លោងទ្វារចូល ៥ ទៀត សរុបទាំងអស់ ៥៤ កំពូល ដែលតំណាងឲ្យខេត្តក្រុងខ្មែរ ទាំង ៥៤ នៅសម័យកាលនោះ។ មានអ្នកប្រាជ្ញមួយចំនួន បានគិតថា មុខទាំង ៤ នោះតំណាងឲ្យព្រះពោធិសត្វលោកេស្វរៈ អ្នកខ្លះទៀត គិតថា ជារូបតំណាងព្រះបាទជយវរ្ម័ន ទី ៧។ ប្រាសាទបាយ័នមានប្លង់បីជាន់។ ជាន់ទី ១ និងទី ២ មានថែវដែលមានចុម្លាក់ដ៏ល្អ។ ប្រាង្គនៅកណ្តាល ១៦ និងស្ថិតនៅជាន់ទី ៣ មានរាងកាកបាទ។ សំណង់ប្រាសាទបាយ័នមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ ទាំងថែវ ផ្លូវដើរ និងជណ្តើរ។ ក្រៅពីទឹកមុខញញឹមនៃរូបបាយ័ន ប្រាសាទនេះមានចម្លាក់ដ៏ល្អប្រណីត ដែលរៀបរាប់ពីរឿងទេវកថានៅថែវខាងក្នុង និងខាងក្រៅ រៀបរាប់ពីជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជននៅសម័យអង្គរ មានទាំងផ្សារ ការនេសាទ ពិធីបុណ្យ ល្បែងប្រដាល់ ជល់មាន់ ។ល។ និងថែមទាំងមានការរៀបរាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្រ្ត ចម្បាំង និងព្យុហយាត្រា ជាដើម។ ចម្លាក់នោះឆ្លាក់បានជ្រៅជាងនៅ ប្រាសាទអង្គរវត្ត តែមានលក្ខណៈសាមញ្ញ។ ទិដ្ឋភាពនៃចម្លាក់ បង្ហាញដោយផ្ទាំងតាមជួរ ពីរឬបីជួរ[១]។ ប្រវត្តិនៃឈ្មោះបាយ័ន ពាក្យថាបាយ័ន អ្នកគ្រូ ពៅ សាវរស បានលើកពីគំនិតរបស់លោក ប្វាស្សឺលីយ៉េរ៍ (Boisselier) ដែលបានកំណត់លើឫសនៃពាក្យនេះ ដោយបានលើកឡើងថា បាយ័នជាស្នាដៃរបស់ ព្រះបាទជយវរ្ម័ន ទី ៧ ដែលបានកសាងនៅក្នុងប្លង់ខុសគេ មានរាងមូល ដែលរំលឹកដល់យន្ត្រ។ គំនិតខាងលើនេះមិនអាចយកជាការបានទេ ហើយអ្នកគ្រូ ពៅ សាវរស បានបន្ថែមទៅគំនិតរបស់លោក សេដែស (Cœdès) ដែលបានឲ្យយោបល់ប្រៀបធៀបនៃពាក្យបាយ័ន ជាមួយ វជយន្ត ដែលនិយាយនៅក្នុងសិលាចារឹក។ វជយន្ត គឺជាវាំងរបស់ព្រះឥន្ទ បើតាមអត្ថបទ ល្បើកអង្គរវត្ត ដែលបានសរសេរឡើងនៅក្នុងសម័យកណ្តាល គឺព្រះឥន្ទបានឲ្យព្រះពិស្ណុការ (វិឝ្វកម៌ន៑) ចុះមកឋានកណ្តាល ដើម្បីកសាងប្រាសាទឲ្យព្រះកេតុមាលា ដែលរំលឹកដល់វាំងរបស់ព្រះអង្គក្នុងគំនិតខ្មែរ គឺពេជយន្តរត្ន ឬ ទេវជយន្ត។ ឈ្មោះមកពីការធ្វើឡើងវិញជាច្រើន និងការបង្ហាញពីការធ្វើឲ្យដូចទៅនឹងស្នាដៃ នៅលើផែនដីរបស់វិឝ្វកម៌ន៑។[២] ព្រះពុទ្ធរាជនៅប្រាសាទបាយ័ន

គេបានប្រទះឃើញចម្លាក់ព្រះពុទ្ធអង្គប្រក់នាគ ស្ថិតនៅក្នុងឥរិយាបថសមាធិ នៅបាតអណ្តូង ដែលស្ថិតនៅចំកណ្តាលប្រាសាទបាយ័ន កាលពីឆ្នាំ ១៩៣២ ។ ចម្លាក់ព្រះពុទ្ធអង្គនេះ បង្អាញឲ្យយើងដឹងនូវផ្នត់គំនិតនយោបាយនាសម័យព្រះបាទជយវរ្ម័នទី ៧ កាលពីចុងគ្រិស្តសតវត្សរ៍ទី១២ ដើមគ្រិស្តសតវត្សរ៍ទី ១៣ ។ បណ្ឌិត មីសែល ត្រាណេ អ្នកឯកទេសខាងវប្បធម៌‌ប្រវត្តិសាស្រ្ត បានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា ក្រៅពីការបង្ហាញនូវផ្នត់គំនិតនយោបាយរបស់ ព្រះបាទជយវរ្ម័ន ទី ៧ នាសតវត្សរ៍នោះ ចម្លាក់ថ្មបុរាណនេះនៅមានសារៈសំខាន់មួយទៀត គឺបង្ហាញពីការផ្លាស់ប្តូរពីលទ្ធិទេវរាជមកលទ្ធិពុទ្ធរាជក្នុងរជ្ជកាលរបស់ព្រះបាទជយវរ្ម័ន ទី ៧ ។ ពីព្រោះថា បល្ល័ង្ក ឬព្រះអាទិទេពខាងព្រហ្មញ្ញសាសនា ត្រូវបានជំនួសដោយព្រះបដិមាតំណាងឲ្យព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធអង្គ ឬព្រះអវលោកេស្វរៈទៅវិញ ដូចករណីចម្លាក់ព្រះពុទ្ធអង្គខាងលើនេះ ជាដើម ។ លោកបណ្ឌិតបានបន្តឲ្យដឹងថា ការផ្លាស់ប្តូរប្រព័ន្ធសាសនាខាងលើនេះ អាចគូសបញ្ជាក់តាមរយៈព្រះភក្រ្តរបស់ព្រះអង្គ ដែលតំណាងឲ្យព្រះរូបរបស់ព្រះមហាវីរក្សត្រ គឺព្រះបាទជ័យវរ្ម័ន ទី ៧ តែម្តង នេះជាចំណុចយ៉ាងសំខាន់បំផុត ។ តាមការស្រាវជ្រាវខាងបុរាណវិទ្យា និង ខាងសិលាចារឹក លោកសាស្រ្តាចារ្យបានឲ្យដឹងថា ការដែលគេឆ្លាក់ព្រះរូបព្រះមហាក្សក្រោមរូបភាពរបស់ព្រះពុទ្ធ ឬគេថ្វាយព្រះនាមព្រះមហាក្សត្រទៅជាព្រះពុទ្ធរូប គឺជាប្រពៃណីទូទៅក្នុងសង្គមខែ្មរបុរាណ ។ លោក ត្រាណេ បានបញ្ជាក់ឲ្យដឹងថា កត្តាទាំងនេះហើយដែលបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា ព្រះពុទ្ធអង្គនៃប្រាសាទបាយ័ន ដែលសព្វថៃ្ង គេបានយកទៅទុកនៅក្នុងអគារកែ្បរ លានព្រះគម្លង់ ពិតជាតំណាងឲ្យព្រះពុទ្ធរាជ ជំនួសឲ្យទេវរាជយ៉ាងប្រាកដមែន។ ចំពោះចលនាបន្លាស់ប្រព័ន្ធគំនិតពីទេវរាជ មកពុទ្ធរាជ បានទទួលការគាំទ្រពីអ្នកប្រាជ្ញធំៗ ដូចជា ហ្គ្រោស៍លីយ៉េរ៍ និង សេដែស ជាដើម ។ គួររំឭកថា ព្រះពុទ្ធដ៏ធំរបស់យើង ត្រូវបានគេជួលជុលឡើងវិញ ព្រោះត្រូវបានគេកមេ្ទចជាច្រើនចំណែក ហើយទម្លាក់ចោលក្នុងបាតអណ្តូង ក្រោយពីប្រតិកម្មសិវនិយមចំពោះលទ្ធិព្រះពុទ្ធសាសនា ក្រោយពី ព្រះបាទជយវរ្ម័ន ទី ៧ បានសោយទិវង្គតទៅនោះ [៣]។ ចម្លាក់ត្រីប្រាសាទបាយ័ន្តនិងអង្គរវត្ត

ចម្លាក់ក្រឡោតទាបនៅលើជញ្ជាំងរោងំខាងកើត ស្លាបខាងត្បូង ប្រាសាទអង្គវត្ត បង្ហាញពីរឿងទេវកថាមួយបរិយាអំពី”ការកូរសមុទ្រទឹកដោះ”។ផ្ទាំងចម្លាក់នេះមានបណ្តោយប្រវែង ៥០ មែត្រ ចែកជាបីផ្នែក ផ្នែកខាងលើនៃផ្ទាំងចម្លាក់ បង្ហាញនូវពូកទេពអប្សរា កំពុងហោះរេរាំនៅលើផ្ទៃ អាកាស។ ផ្នែកកណ្តាល បង្ហាញពសកម្មភាពកូរសមុទ្រទឹកដោះដោយពូកអាសូនិងទេវតាដែលមានព្រះនារាយណ៍ជាអាជ្ញាកណ្តាល។ពួកអាសូរដែលឈរនៅផ្នែក ខាងក្រោមបង្ហាញពី ពពួកសត្វទឹកជាច្រើនប្រភេទដែលមានរូបរាងប្លែកៗ។ ក្នុងនោះ ត្រីខ្លះមានរូបរាងចម្លែកណាស់ ហើយមិនដែលប្រទះឃើញក្នុងធម្មជាតិទៀតផង។ តាមរយៈដំណើររឿងខាងលើ ការកូសមុទ្រទឹកដោះប្រព្រឹត្តទៅ អស់រយៈពេល១.០០០ឆ្នាំ ហើយលេចចេញនូវបតុភូត ផ្សេងៗជាច្រើនដូចជា ពួកទេពអប្សរា ដំរីព្វរ៉ាវ័ន្ត សេះ ឧច្ច័យស្រព នាងលក្សីនិងអ្វីៗជាច្រើនទៀត ។ចុងក្រោយបង្អស់គឺទឹកអម្រឹតដែលជាទឹកមន្តពិសិដ្ឌសម្រាប់ធ្វើអោយជីវិតលែងស្លាប់។ ក្រៅពីប្រាសាទអង្គវត្ត ចម្លាក់ត្រីក៍មានបង្ហាញនៅលើជញ្ជាំងប្រាសាទដទៃដែរ។ ប្រាសាទបាយ័ន្ត ដែលសង់ក្នុងរាជ្យព្រះបាទជ័យវរ្ម័ន (ទី៧)នៅអំពីរឿងរ៉ាវប្រវត្តិសាស្រ្តទេវកថានិងជីវកថាប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាជន។ ចម្លាក់នៅរោងទងខាងត្បូង ស្លាបខាងកើតនៃប្រាសាទនេះបង្ហាញអំពីការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍នេសាទដូចជាធ្មុកដៃ និងសំណាញ់ ។លើសពីនេះ ចម្លាក់ហាក់ដូចជា បង្ហាញពីផល់ប្រយោជន៍ត្រីក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាជននាសម័យអង្គរ។ ម្យ៉ាងទៀត ចម្លាក់ទាំងនេះមើលទៅហាក់ ដូចជាត្រីកំពុងហែលក្នុងទឹកតាមបែបធម្មជាតិ។ តាមរយៈសារណាបញ្ចាប់បរិញ្ញាប័ត្ររបស់ លោក ជ័យ ឈន (១៩៧៣) យើងអាច ស្គាល់ ឈ្មោះត្រី ខ្លះដែល ឆ្លាក់នៅលើជញ្ជាំង ប្រាសាទបាយ័នវិភាគរក ប្រភេទពូជត្រីទាំអស់នេះទេ។ ដោយមានការជួយជ្រោមជ្រែងពីរលោក ទូច សៀង តាណា អ្នកអែកទេសត្រីប្រចាំគណះកម្មាធិការជាតិទន្លេ មេគង្គ និងអ្នស្រី Barbara Albrecht យើងអាចបញ្ចាក់ អំពីអំបូរត្រី ឬជួនកាលថែមទាំងអាចស្គាល់ប្រភេទពូជ ត្រីដែលឆ្លាក់នៅលើជញ្ជាំងរោងទងខាងត្បូងនៃប្រាសាទបាយ័ន និងរោងទងខាងកើតនៃប្រាសាទអង្គរវត្តទៀតផង ។ ក្នុងចំណោមប្រភេទត្រីចំនួន១៦ដែល ឆ្លាក់បង្ហា្ញញនៅលើជញ្ជាំងនៃរោងទងប្រាសាទអង្គវត្ត និងបាយ័ន យើងអាចវិភាគស្គាល់ពូជត្រីចំនួន១៣ ការសង្កេតពិនិត្យផ្ទាល់លើចម្លាក់នៃប្រាសាទទាំងពីនេះ យើងរាប់ឃើញមានត្រីចំនួន ១.១៩៣។ ចំនូននេះយើងរាប់ចំពោះត្រីដែលអាចមើលឃើញច្បាស់ប៉ុណ្ណោះ។ ក្រៅពីនេះ មានត្រីជាច្រើនទៀតដែលយើងពុំមានលទ្ធភាពវិភាគបាន ដោយហេតុថាចម្លាក់ខ្លះឆ្លាក់មិនទាន់រូច ហើយផ្នែកខ្លះពុកផុយដោយសារធម្មជាតិនិងការបំផ្លាញដោយទង្វើមនុស្ស។ ចម្លាក់មច្ឆជាតិមិនត្រឹមតែឆ្លាក់ទៅលើប្រាសាទទាំងពីរខាងលើទេ។ នៅលើជញ្ជាំងស្រះស្រី(ឈ្មោះបុរាណកេហៅ “សិលាតដាក”) ដែលស្ថិតក្នុង បរិវេណព្រះបរមរាជ្យវាំងអង្គរ និងជញ្ជាំងលានស្តេច គម្លង់ចម្លាក់ត្រីច្រើនដែរ។ តែនៅទីនេះយើងសូមលើកយកតែចម្លាក់ត្រីនៅប្រាសាទអង្គរវត្តនិងបាយ័នមកសិក្សាតែប៉ុណ្ណោះ។ ចម្លាក់នៅប្រាសាទអង្គវត្តមាន បង្ហាញអំបូរត្រីមានស្រកាច្រើន ។គេចាត់ទុកថាប្រភេទត្រីមានស្រកានេះប្រហែល ៧៨%នៃប្រភេទត្រីទាំងអស់ ។ក្រៅពីនោះ អំបូរត្រីស្លាតមាន៧%អំបូរត្រីរាស់មាន៤%និងអំបូរត្រីផ្ទូងមាន៤.៦។

ព័ត៍មានអំពីខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់

បទពិសោធន៍ខ្ញុំនៅ ផ្នែកអាយធី នាងខ្ញុំឈ្មោះ ឌីសុខឡេង ភេទស្រីអាយុ២១ឆ្នាំមានទីកន្លែងកំណើត នៅភូមិរលួស ឃុំតាំងយ៉ាបស្រុកព្រៃកប្បាសខេត្តតាកែវ។ ហើយនាងខ្ញុំបានរៀនចប់មធ្យមសិក្សារ និងបានបន្ដមកចូលរៀននៅ សាលាដុនបូស្កូកែបរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃហើយខ្ញុំ

ជាសិស្សផ្នែកព័ត៍មានវិទ្យានិងភាសារឆ្នាំទី២ ជំនាន់ទី២

នៅសាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូខេត្តកែបដែលនៅ ជំនាន់នាងខ្ញុំមានសិស្សរួមផ្នែក

ចំនួន២៣ នាក់ក្នុងនោះស្រី១១នាក់និងប្រុស១២នាក់។ ក្នុងអំឡុងពេលដែលខ្ញុំបាន

មកសិក្សារទីនេះខ្ញុំបានទទួលបាននូវបទពិសោធន៍ជាច្រើនដែលមិនធ្លាប់ទទួលបាន

ពីមុនមក។ពេលដំបូងដែលខ្ញុំបានមកដល់សាលានេះ

វាមានសភាពជាសាលាមួយ

ដែលហាក់ដូចជាមានសភាពប្លែកណាស់ចំពោះខ្ញុំអាចនិយាយបានថាមុន ដំបូងវាពិបាករស់នៅណាស់ទាំងការរស់នៅទាំងការហូបចុកនិងការធ្វើការ.។ក្នុ ងការរស់នៅក្នុងសាលាចំពោះអ្នកស្នាក់ក្នុងសាលាក៏មានច្បាប់កំណត់ផងដែរ

ដែលក្នុងនោះមានចែងនូវច្បាប់មួយចំនួនទាក់ទងទៅនិងការធ្វើវេនការធ្វើរាត្រី

សួស្ដីនិងវិន័យផ្សេងៗ.....។ ចំពោះការរស់នៅពួកយើងត្រូវរស់នៅលក្ខណៈជាក្រុម(រួម) ដោយមួយបន្ទប់ពួកយើងរស់នៅមានគ្នា៦នាក់ដែលក្នុងមួយបន្ទប់មានសមាជិក

រស់នៅចម្រុះផ្នែកគ្នា(ផ្នែកសណ្ធារគាពត័មានវិទ្យានិងទំនាក់ទំនងសង្គម

និងសារពត៍មាន)ដែលជាហេតុដែលធ្វើអោយការទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតហើ្យ

ធ្វើឲខ្ញុំបានបំបាត់ភាពកណ្ដោចកណ្ដែងឈប់នឹកផ្ទះនិងគ្រួសារពីព្រោះកាលពីដំបូង

នៅពេលខ្ញុំមកដល់ភ្លាមមិនទាន់ស្គាល់គេវាហាក់ដូចជាកណ្ដោកណ្ដែងខ្លាំងហើ្យនឹក

ផ្ទះទៀតប៉ុន្ដែពេលស្គាល់គេបែរជាលែងអីទៅវិញចំពោះការហូបចុកវិញយើងត្រូវហូប

រួមហើយត្រូវតំរៀបជួរគ្នាដើម្បីរងចាំចុងភៅនិងអ្នកធ្វើវេនដូសបាយនិងម្ហូបអោយ...។ បន្ទាប់ពីបាយរួចសមាជិកម្នាក់ៗក៏ត្រូវមានវេនលាងចាន(វេនពេលព្រឹកនិងវេនពេល

ល្ងាចសម្រាប់អ្នកស្នាក់ក្នុងហើយចំពោះពេលថ្ងៃត្រង់គឺត្រូវធ្វើវេនតាមផ្នែក) ហើ្យបន្ទាប់មកម៉ោង១១:៣០ពួកយើងញ៉ាំបាយរួចសាលាក៏បានអោយឈប់សំរាករយះពេល១ម៉ោង។ ហើយនៅម៉ោង១២:៣០នាទីពួកខ្ញុំក៏បានចូលរៀនវិញប៉ុន្ដែមុននិងចូលរៀនគឺ

ត្រូវតំរង់ជួរជាមុនសិនដើម្បីអោយលោកគ្រូផ្ដល់ដំបូន្មានខ្លះៗហើយទើបចាប់ផ្ដើមរៀន

រហូតដល់ម៉ោង២:៣០នាទីតែម្ដងទើបចេញលេងរយះពេល១៥នាទីដើម្បីឲយើង

សំរាកលំហែរអារម្មណ៍រឺទិញអីញ៉ាំ...។បន្ទាប់មកទើបចូលរៀនបន្ដទៀតរហូតដល់ម៉ោង៤:00 ទើបកណ្ដឹងចេញពីរៀនហើយឲយើងសំអាតរហូតដល់ម៉ោង4:30ទើបចូលជួរម្ដង

ទៀតបន្ដាប់មកទើបចាប់ផ្ដើមគោរពភ្លេងជាតិម្ដងទៀតជាលើកចុងក្រោយបន្ទាប់មកក៏

បំបែកជួរទៅបន្ទប់រៀងៗខ្លួនហើ្យបន្ទាប់ពីនោះក៏ចាប់ផ្ដើមលេងកីឡារហូតដល់ម៉ោង៥:៣០

នាទីទើបកណ្ដឹងអោយឈប់ហើ្យបន្ទាប់មកចាប់ផ្ដើមសំអាតតាមវេនរហូតដល់ម៉ោង៦:០០

ទើបកណ្ដឹងម្ដងទៀតឲឈប់សំអាតចាប់ផ្ដើមងូតទឹកសំអាតខ្លួនប្រាណ…។ បន្ទាប់មកទៀតនៅម៉ោង៦:៣០នាទីសិស្សទាំងអស់ត្រូវចុះពីបន្ទប់ហើ្យមករៀននៅ

បន្ទប់ពិសេសទាំងអស់គ្នាលុះរហូតដល់ម៉ោង៧:00នាទីក៏មានកណ្ដឹងបន្លឺឡើងឲ

យើងទៅញ៉ាំបាយ…។ហើ្យបន្ទាប់មកទៀតយើងសំរាកប្រហែលជិតមួយ

ម៉ោងគឺម៉ោង៨:00ទើបដល់ពេលធ្វើរាត្រីសួស្ដីប្រហែលជិតកន្លះម៉ោង

ទើបចប់ហើ្យក៏បំបែកគ្នាជាមួយកូនប្រុសទៅរៀនរៀងៗខ្លួនវិញ

រហូតដល់ម៉ោង៩:30នាទីទើបអាចទៅបន្ទប់បាន…។ ហេតុនោះហើ្យទើបខ្ញុំគិតថាសាលាពិតជាល្អណាស់សំរាប់ខ្ញុំនិងសិស្សដ៍ទៃទៀត ពីព្រោះថានៅពេលរៀនចប់វាធ្វើឲពួកគេមានការងារធ្វើល្អ ហើ្យក្លាយខ្លួនទៅជា

មនុស្សល្អ កូនល្អនៅក្នុងគ្រួសារនិងក្នុងសង្គមជាតិផង…។ហេតុនេះបានជាខ្ញុំនៅតែ

តស៊ូរៀនរហូតដល់ឥឡូវនេះដោយកាលពីមុនខ្ញុំរៀនខ្សោយ

យ៉ាងណាក៏ដោយក៏ខ្ញុំនៅតែស៊ូទ្រាំដោយមិនរាថយឡើយហើយ

នៅពេលរៀនខ្ញុំខិតខំរៀនខ្លាំងណាស់ទាំងងងុយគេងយ៉ាងណាក៏ដោយក៏ខ្ញុំនៅតែត

ស៊ូរហូតដោយមិនចុះចាញ់អ្វីទាំងអស់ប៉ុន្ដែខ្ញុំឆ្ងល់ណាស់ថាតើហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំរៀនចាប់

មិនសូវបានដូចគេទើបនៅពេលប្រលងឆមាសទី១ខ្ញុំវីសតែប្រលងធ្លាក់…យ៉ាងណាមិញ

ក៏ខ្ញុំមិនចុះចាញ់នៅតែតស៊ូរហូតដល់ឆមាសទី២ខ្ញុំវីសតែធ្លាក់ទៀតហើ្យវាក៏មិនខុសពី

ឆមាសទី១ដែរក៏ខ្ញុំនៅតែតស៊ូរហូតដល់ចប់ឆ្នាំទី១នោះថ្វីត្បិតតែវាពិបាកបន្ដិចមែនប៉ុន្ដែ

ខ្ញុំបានដាក់កំរិតខ្លួនឯងថាត្រូវតែខិតខំពីព្រោះថាវាជាឪកាសចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំហើ្យសំរាប់

ដុនបូស្កូចំពោះខ្ញុំនេះហើយវាគឺជាអ្វីៗទាំងអស់ហើយសុទ្ធសឹងតែជាបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ

នៅក្នុងផ្នែកអាយធីទាំងអស់ដែលខ្ញុំមាននេះ។

សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូខេត្តកែប ជាសាខារបស់មូលនិធិដុនបូស្កូកម្ពុជា ដែលផ្ដល់ឪកាសដល់ យុវជន យុវនារី ក្រីក្រ អោយទទួលបាននូវជំនាញមួយ ដើម្បីអោយពួកគាត់ មានការយល់ដឹង ជំនាញ និងមានគ្មានសម្ថភាព គ្រប់គ្រាន់សំរាប់ខ្លួន ហើយនិងអាចជួយដល់ពួកគេ អាចបំរើ ការងារនៅតាម ក្រុមហ៊ុន រឺស្ថាប័ននានាដើម្បីជួយ និងផ្ដល់ឪកាស ដល់យុវជន យុវនារីក្រីក្រ អោយទទួលបានការ សិក្សាកាន់តែ ច្រើនឡើងបន្ដទៀត ។ មូលនិធិដុនបូស្កូកម្ពុជា ក៏បានបង្កើតវាឡើង តាំងពីឆ្នាំ២០១១ មក រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។បើបងប្អុន ចាប់អារម្មណ៏ សូមទំនាក់ទំនងមក កាន់លេខទូរស័ព្ទ៖ នាយក: ០៩៧ ៧៦ ១៤៥ ០០៤/០៩៣ ៤២ ៤១ ៤៣ henglay18@gmail.com លេខាធិការ: 097 68 14 076, pheaninmich@gmail.com ការិយាល័យសិក្សា:097 81 35 818, povtuls@gmail.com

សាលាយើងមានជំនាញច្រើនយ៉ាងសំរាប់ជួយដល់យុវជនយុវនារីយើងដូចជា៖

១. ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គមនិងសារព័ត៏មាន

       1.Social communication and Journalism

       ២.ផ្នែកគ្រប់គ្រងការិយាល័យ

       2.Office Administration

៣.ផ្នែកព័ត៏មានវិទ្យានិងភាសា

       3.Information Technology and Lan-guage

៤..ផ្នែកអគ្គិសនី

       4.Electrical Section

       ៥..ផ្នែកចុងភៅ

       5.Culinary

       ៦..ផ្នែកអាហារនិងភេសជ្ជ:

       6.Food and Beverage

       ៧..ផ្នែកគេហកិច្ច

       7.House Keeping

       ៨..ផ្នែកការិយាល័យជួរមុខ

       8.Front Office

       ៩.ផ្នែកសិល្ប:

       9.Art Communication

      ១០.ផ្នែកកសិកម្ម

10.Agriculture

យើងដឹងហើយថាកីឡាធ្វើអោយយើងមានសុខភាពល្អ ស្មារតីមាំមួន ហើយម្យាងទៀតធ្វើអោយយើងមានមិត្តភាពល្អជាមួយ មិត្តភក្តិ ហេតុនេះយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវចូលរួមលេងកីឡាអោយបានទាំងអស់គ្នា។