កំប៉េះ
កំប៉េះ គឹជាថាសទាបរាក់កំផែល ធ្វើដោយបន្ទោះឫស្សី ឬ ផ្ដៅ។ សម្ភារៈប្រើប្រាស់មួយប្រភេទរាងដូចថាសមានជើងភ្ជាប់ជាទម្រ ធ្វើពីឈើបន្ទោះ ឫស្សី ផ្ដៅ រពាក់ ធាងត្នោត ជាដើម លាបម្រក្សណ៍ មានរចនាក្បាច់វិចិត្រ ប្រើសម្រាប់ដាក់របស់របរផ្សេងៗ។ ឧទាហរណ៍ គេរៀបគ្រឿងតង្វាយព្រះមួយកំប៉េះក្នុងពិធីបុណ្យបច្ច័យបួន។ ថាសជើងទម្រនេះប្រើជាតុបរិភោគអាហារតូចមួយដោយជនជាតិ ខ្មែរ ឡានណា (ភាគខាងជើងប្រទេសថៃ) ជនជាតិឡាវ និងដោយប្រជាជនមកពី ភាគឦសាន។
ថាស កំប៉េះ គឺជាតុមូលខ្លីមួយដែលធ្វើពីវត្ថុធាតុផ្សេងៗជាច្រើនដូចជា ឈើ ឫស្សី ឬ ផ្តៅ ។ វាមានអង្កត់ផ្ចិតប្រហែល ប៉ុន្តែអាចមានទំហំ និងករណីប្រើប្រាស់ខុសគ្នា។ វាប្រៀបបាននឹង ដូនលែន ដែលប្រើជាប្រពៃណីក្នុង ម្ហូបភូមា ។
កំប៉េះ មួយអាចកាន់ពែងអង្ករ និងអាហារផ្សេងៗ ផ្កា និងទៀន និងផ្លែឈើ។
ជាប្រពៃណីមួយអង្គុយលើឥដ្ឋពេលទទួលទានអាហារ។ ពេលអាហាររួចរាល់ត្រូវចាក់ចូលក្នុងពែង ឬចាន រួចដាក់លើថាស កំប៉េះ ។
ខ្មែរយើងធ្លាប់ប្រើប្រាស់ កំប៉េះ ជាគ្រឿងសម្រាប់ទុកដាក់អាហារក្នុងឱកាសពិសេសៗ ដូចជាពិធីមង្គលការ ពិធីបុណ្យសព ពិធីឡើងផ្ទះ និងពិធីបុណ្យនានា។