ពិធីបុណ្យសូត្រមន្ត

អត្ថន័យ

កែប្រែ

ពិធីបុណ្យសូត្រមន្តមានពីរបែបគឺ សូត្រមន្តចំណាប់ផ្ដើមពិធីបុណ្យប្រពៃណីជាតិផ្សេងៗ និងសូត្រមន្តបណ្ដេញឧបទ្រពចង្រៃ ឬរំដោះគ្រោះ យោងគ្រោះ ប្រទាក់ស្មាព្រាហ្ម រួចរៀបចំលើករាសី។
ពិធីសូត្រមន្តធ្វើឡើងដើម្បី៖


អត្ថន័យចុងក្រោយនេះមានសារៈសំខាន់មួយដែរ ព្រោះនាំឲ្យសាមីជនទទួលបានកម្លាំងចិត្ត មានជំនឿថា ខ្លួនពិតជាបានសុខសប្បាយចៀសផុតពីគ្រោះថ្នាក់ទាំងពួង។ ដូចនេះ ការប្រកបការងារចិញ្ចឹមជីវិតមានលំនឹង រីកចម្រើនទៅមុខជាដរាប។

កាលបរិច្ឆេទ

កែប្រែ
  • ពិធីទី១ គេចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃទីមួយនៃពិធីបុណ្យ។
  • ពិធីទី២ កំណត់ដោយលោកអាចារ្យគន់គូរលេខអត្តៈយកថ្ងៃណា ដែលជាថ្ងៃជ័យមង្គល។

ការរៀបចំពិធី

កែប្រែ

ក. ពិធីសូត្រមន្តជាចំណាប់ផ្ដើមបុណ្យផ្សេងៗ

កែប្រែ

គេរៀបចំលើរានធំល្មម ចាក់ក្បាច់ដើមចេកលំអ ក្នុងនោះគេរៀប៖

  • រូបព្រះពុទ្ធ ឬព្រះបត់
  • ទៀន៥ ធូប៥ ផ្កា៥
  • ម្លូ៥ ស្លា៥ ថ្នាំជក់បារី៥
  • បាយសីបាយឆោម១គូ
  • ស្លាធម៌ដៃ១គូ
  • ស្លាធម៌ដើមចេកមួយ
  • ទឹក១កែវ ឬកូនផ្តិល
  • ផ្កា ទៀនធូប១គូ
  • ផ្តិលទឹកមន្តស៊ង

ខ. ពិធីសូត្រមន្តរំដោះគ្រោះ លើករាសី

កែប្រែ

របៀបរៀបចំធ្វើដូចពិធីសូត្រចំណាប់ផ្ដើមពិធីបុណ្យផ្សេងៗដែរ តែមានទម្រង់តូចជាង ដោយមិនបាច់ចាក់ចេក។ គេច្រើនរៀបនៅលើតុទាបល្មម។
ដោយឡែក បើរំដោះគ្រោះ គេរៀបរណ្ដាប់ទៅតាមក្បួនខ្នាតដែលលោកអាចារ្យតម្រូវ។ ពិធីសូត្រមន្តគេច្រើនប្រារព្ធធ្វើនៅពេលរសៀល៕

ឯកសារពិគ្រោះ

កែប្រែ
  • សៀវភៅសិក្សាសង្គមថ្នាក់ទី៧ ក្រសួងអប់រំឆ្នាំ១៩៩៧