ផៅ ស្រីយ៉ានន្ទ៍

នាយឧត្តមសេនីយ៍ ផៅ ស្រីយ៉ានន្ទ៍ ( ថៃ: เผ่า ศรียานนท์ កើតថ្ងៃទី១ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩១០ ដល់ថ្ងៃទី២១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៦០) គឺជាអគ្គស្នងការនគរបាលជាតិរបស់ប្រទេសថៃ ដែលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញដោយសារការហួសហេតុរបស់លោកប្រឆាំងនឹងគូប្រជែងនយោបាយ។ នៅទីបំផុតគាត់បានភៀសខ្លួនចេញពីប្រទេស ហើយបានស្លាប់នៅក្នុងការនិរទេសខ្លួន។

ឧត្តមសេនីយប៉ូលីស ផៅ ស្រីយ៉ានន្ទ៍ เผ่า ศรียานนท์
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ
ក្នុងការិយាល័យ ៣១ មីនា ១៩៥៧ – ១៦ កញ្ញា ១៩៥៧
នាយករដ្ឋមន្ត្រី	ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម
មុន	ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម
បន្ទាប់	ប្រផាស ចារុសាធៀន
អគ្គនាយកនៃប៉ូលីសថៃ
ក្នុងការិយាល័យ ២ កក្កដា ១៩៥៧ – ១៤ កញ្ញា ១៩៥៧
មុន	ហ្លួង ចាតត្រាកានកុសល
បន្ទាប់	ហ្លួង ចាតត្រាកានកុសល
នាយកនៃនាយកដ្ឋានស៊ើបការណ៍រដ្ឋបាល
ក្នុងការិយាល័យ ១៥ មករា ១៩៥៤ – ១៤ កញ្ញា ១៩៥៧
នាយករដ្ឋមន្ត្រី	ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម
ព័ត៌មានលម្អិតផ្ទាល់ខ្លួន
កើត	១ មិនា ១៩១០ បាងកក, សៀម
ស្លាប់	21 វិច្ឆិកា 1960(1960-11-21) (អាយុ 50 ឆ្នាំ) Geneva, Switzerland
ពន្ធភាព	Udomlak Siyanon
កូន	Phonglak Prasatwinitchai
ហត្ថលេខា
សេវា​យោធា
សាខា/សេវាកម្ម	កងទ័ពប៉ូលិសថៃ
ឋានៈ	ឧត្តមសេនីយ៍ ឧត្តមនាវីឯក មេទ័ពអាកាស អគ្គស្នងការប៉ូលីស

ឡើងកាន់អំណាច

មហិច្ឆិតា​ជា​មេទ័ព​នៃ​ពូជពង្ស​ថៃ​-​ភូមា ផៅ បាន​រៀបការ​ជាមួយ​កូនស្រី​របស់​នាយ​ឧ​ត្ត​ម​សេនីយ៍ ភិន ជួន​ហា​វ៉ាន់ ។ លោកបានចូលរួមក្នុងរដ្ឋប្រហារឆ្នាំ១៩៤៧ ដែលបានបញ្ចប់ការប៉ុនប៉ងចុងក្រោយរបស់ប្រីតី ព្នមយ៉ង្ស ដើម្បីបង្កើតលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនៅក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី២ របស់ប្រទេសថៃ ដោយបានស្ដារសេនាប្រមុខប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម ដ៏អាម៉ាស់ឡើងវិញឱ្យឡើងកាន់អំណាច។

ធ្វើជានាយករងនគរបាល លោកផៅ បានបើកសវនាការយ៉ាងរហ័សលើការចោទប្រកាន់ថា “ធ្វើឃាត” របស់ព្រះបាទ អានន្ទ មហិតល (រាមាទី៨) ដែលក្នុងនោះ បុគ្គលិករាជវាំងបីនាក់ត្រូវបានគេរកឃើញថាមានពិរុទ្ធ ទោះបីជាមិនមានភ័ស្តុតាងក៏ដោយ ហើយទីបំផុតត្រូវបានប្រហារជីវិតទោះបីជា ពួកគេត្រូវបានគេរកឃើញថាគ្មានកំហុសពីមុន។

ការដួលរលំនិងការនិរទេសខ្លួន

ផៅ បានបាត់បង់អំណាច នៅពេលដែលលោកពិបូល ត្រូវបានផ្ដួលរំលំដោយសរិដ្ឋ ធនះវ័ជ្ត ក្នុងឆ្នាំ១៩៥៧។ គាត់បានភៀសខ្លួនទៅប្រទេសស្វីស ជាកន្លែងដែលគាត់បានស្លាប់នៅអាយុ ៥ ឆ្នាំ។