ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម
សេនាប្រមុខ ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម ( ថៃ: แปลก พิบูลสงคราม អានថា: ផ្លេក ភីពូលសុងក្រាម [plɛ̀ːk pʰí.būːn.sǒŋ.kʰrāːm] ; កើតថ្ងៃទី១៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៨៩៧ ដល់ ១១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៦៤) ដែលគេស្គាល់ក្នុងស្រុកថា សេនាប្រមុខ ចមពល ប. ( ថៃ: จอมพล ป. ;[tɕɔ̄ːm.pʰōn.pɔ̄ː] ) ដែលត្រូវបានគេស្គាល់បច្ចុប្បន្នថា ពិបូល នៅពួកបស្ចឹមប្រទេស គឺជាមន្ត្រីយោធា និងជាអ្នកនយោបាយថៃ ដែលបានបម្រើការជានាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ ពីឆ្នាំំំំ១៩៣៨ ដល់ឆ្នាំំំំ១៩៤៤ និងឆ្នាំ១៩៤៨ ដល់ឆ្នាំ១៩៥៧ ។
ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម | |
---|---|
แปลก พิบูลสงคราม | |
ពិបូលសង្គ្រាម រ. ឆ្នាំ១៩៤០ | |
ទី៣ នាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ | |
ក្នុងការិយាល័យ ៨ មេសា ១៩៤៨ – ១៥ ធ្នូ ១៩៤១ | |
ព្រះមហាក្សត្រ | ភូមិពល អតុល្យតេជ |
រង | |
មុន | គ្រឿង អភ័យវង្ស |
បន្ទាប់ | ផត សារ៉ាស៊ិន |
ក្នុងការិយាល័យ ១៦ ធ្នូ ១៩៣៨ – ១ សីហា ១៩៤៤ | |
ព្រះមហាក្សត្រ | អាន់ដា ម៉ាហ៊ីដុល |
រង | |
មុន | ប្រាយ៉ា ផាណូន |
បន្ទាប់ | ឃឿង អាផៃវង្ស |
បញ្ជីឈ្មោះរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិថៃរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិ | |
ក្នុងការិយាល័យ ២៨ មិថុនា ១៩៤៩ – ២៦ កុម្ភៈ ១៩៥៧ | |
នាយករដ្ឋមន្ត្រី | ខ្លួនលោក |
មុន | ស៊ុក ចាត់ណាករ៉ុប |
បន្ទាប់ | សារិត ថាណារ៉ាត់ |
ព័ត៌មានលម្អិតផ្ទាល់ខ្លួន | |
កើត | ផ្លេក កិតថាសាងខា 14 កក្កដា 1897 ក្រុងនន្ទបុរី, នន្ទបុរី, សៀម |
ស្លាប់ | 11 មិថុនា 1964 Sagamihara, Kanagawa, Japan | (អាយុ 66 ឆ្នាំ)
សញ្ជាតិ | Thai |
គណបក្សនយោបាយ | គណបក្សសេរីម៉ាណាងខាស៊ីឡា (១៩៥៥–៥៧) |
ទំនាក់ទំនងនយោបាយ ផ្សេងទៀត | Khana Ratsadon (1927–54) |
ពន្ធភាព | La-iad Bhandhukravi (1903-1984) |
ដៃគូក្នុងស្រុក | Phitsamai Wilaisak Khamnuengnit Phibunsongkhram |
កូន | 6, including Nitya |
ហត្ថលេខា | |
សេវាយោធា | |
ភក្ដីភាព | Thailand |
សាខា/សេវាកម្ម | |
ឆ្នាំកាន់តំណែង | 1914–1957 |
ឋានៈ | |
ពាក្យបញ្ជា | Supreme Commander |
សមរភូមិ/សង្គ្រាម |
ពិបូលសង្គ្រាម គឺជាសមាជិកនៃស្លាបកងទ័ពសៀម របស់គណបក្សប្រជាជនថៃ ដែលជាគណបក្សនយោបាយដំបូងគេនៅក្នុងប្រទេសថៃ និងជាមេដឹកនាំនៃបដិវត្តន៍សៀមឆ្នាំ១៩៣២ ដោយបានផ្លាស់ប្តូរប្រទេសថៃពីរបបរាជានិយមផ្តាច់មុខទៅជារាជាធិបតេយ្យអាស្រ័យរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ។ ពិបូលបានក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីទីបីរបស់ប្រទេសថៃក្នុងឆ្នាំ១៩៣៨ ជាមេបញ្ជាការកងទ័ពសៀម បានបង្កើតរបបផ្តាច់ការយោធាដោយការពិត ដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយពួកហ្វាស៊ីសអ៊ីតាលី លោកបេនីតូមូសូលីនី លើកកម្ពស់ជាតិនិយមថៃ និង អំពើបាបកម្ម និងចងសម្ព័ន្ធមិត្តជាមួយប្រទេសថៃជាមួយអធិរាជជប៉ុន ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ។ លោកពិបូល បានចាប់ផ្តើមយុទ្ធនាការទំនើបកម្ម ដែលគេស្គាល់ថាជាបដិវត្តវប្បធម៌ថៃ ដែលរួមបញ្ចូលនូវអាណត្តិវប្បធម៌ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយប្តូរឈ្មោះប្រទេសពី "សៀម" ទៅ "ថៃ" និងការផ្សព្វផ្សាយភាសាថៃធម្មតា។
ពិបូល ត្រូវបានសភាជាតិ ទម្លាក់ចេញពីតំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រីនៅឆ្នាំ១៩៤៤ និងជំនួសដោយសមាជិកនៃចលនាថៃសេរី រហូតដល់ការវិលត្រឡប់មកកាន់អំណាចវិញនៅក្នុងរដ្ឋប្រហារសៀមឆ្នាំ១៩៤៧ ដែលដឹកនាំដោយក្រុមរដ្ឋប្រហារ ។ ពិបូល បានតម្រឹមប្រទេសថៃជាមួយនឹងការប្រឆាំងកុម្មុយនិស្ត ក្នុងសង្រ្គាមត្រជាក់ បានចូលសង្រ្គាមកូរ៉េ ក្រោមការបញ្ជារបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ និងបានបោះបង់ចោលហ្វាស៊ីសនិយមសម្រាប់ផ្នែកខាងមុខនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ។ អាណត្តិទីពីររបស់ពិបូល ជានាយករដ្ឋមន្ត្រីត្រូវបានញាំញីដោយអស្ថិរភាពនយោបាយ ហើយត្រូវទទួលរងនូវការប៉ុនប៉ង ធ្វើរដ្ឋប្រហារ ជាច្រើនដើម្បីដកគាត់ចេញ រួមទាំង ផែនការអគ្គសេនាធិការកងទ័ព ក្នុងឆ្នាំ១៩៤៨ ការបះបោររបស់វិមាន នៅឆ្នាំ១៩៤៩ និង ការបះបោម៉ាន់ហាត់តាន់ ក្នុងឆ្នាំ១៩៥១ ។ ពិបូល បានព្យាយាមប្រែក្លាយប្រទេសថៃទៅជាប្រជាធិបតេយ្យការបោះឆ្នោតពីពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៥០ ប៉ុន្តែត្រូវបានផ្ដួលរំលំនៅឆ្នាំំំំ១៩៥៧ ហើយបានចូលនិរទេសខ្លួន នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន ជាកន្លែងដែលគាត់បានស្លាប់នៅឆ្នាំំំំ១៩៦៤ ។
ពិបូល គឺជានាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃដែលកាន់ដំណែងយូរជាងគេបំផុតរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្នគឺ ១៥ឆ្នាំ និងមួយខែ។