ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម

សេនាប្រមុខ ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម ( ថៃ: แปลก พิบูลสงคราม អានថា: ផ្លេក ភីពូលសុងក្រាម [plɛ̀ːk pʰí.būːn.sǒŋ.kʰrāːm] ; កើតថ្ងៃទី១៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៨៩៧ ដល់ ១១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៦៤) ដែល​គេ​ស្គាល់​ក្នុងស្រុក​ថា សេនាប្រមុខ ចមពល ប. ( ថៃ: จอมพล ป.  ;[tɕɔ̄ːm.pʰōn.pɔ̄ː] ) ដែលត្រូវបានគេស្គាល់បច្ចុប្បន្នថា ពិបូល នៅពួកបស្ចឹមប្រទេស គឺជាមន្ត្រីយោធា និងជាអ្នកនយោបាយថៃ ដែលបានបម្រើការជានាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ ពីឆ្នាំំំំ១៩៣៨ ដល់ឆ្នាំំំំ១៩៤៤ និងឆ្នាំ១៩៤៨ ដល់ឆ្នាំ១៩៥៧ ។

ប្លែក ពិបូលសង្គ្រាម
แปลก พิบูลสงคราม
ពិបូលសង្គ្រាម រ. ឆ្នាំ១៩៤០
ទី៣ នាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ
ក្នុងការិយាល័យ
៨ មេសា ១៩៤៨ – ១៥ ធ្នូ ១៩៤១
ព្រះមហាក្សត្រភូមិពល អតុល្យតេជ
រង
មុនគ្រឿង អភ័យវង្ស
បន្ទាប់ផត សារ៉ាស៊ិន
ក្នុងការិយាល័យ
១៦ ធ្នូ ១៩៣៨ – ១ សីហា ១៩៤៤
ព្រះមហាក្សត្រអាន់ដា ម៉ាហ៊ីដុល
រង
មុនប្រាយ៉ា ផាណូន
បន្ទាប់ឃឿង អាផៃវង្ស
បញ្ជីឈ្មោះរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិថៃរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិ
ក្នុងការិយាល័យ
២៨ មិថុនា ១៩៤៩ – ២៦ កុម្ភៈ ១៩៥៧
នាយករដ្ឋមន្ត្រីខ្លួនលោក
មុនស៊ុក ចាត់ណាករ៉ុប
បន្ទាប់សារិត ថាណារ៉ាត់
ព័ត៌មានលម្អិតផ្ទាល់ខ្លួន
កើត
ផ្លេក កិតថាសាងខា

(1897-07-14)14 កក្កដា 1897
ក្រុងនន្ទបុរី, នន្ទបុរី, សៀម
ស្លាប់11 មិថុនា 1964(1964-06-11) (អាយុ 66 ឆ្នាំ)
Sagamihara, Kanagawa, Japan
សញ្ជាតិThai
គណបក្ស​នយោបាយគណបក្សសេរីម៉ាណាងខាស៊ីឡា (១៩៥៥–៥៧)
ទំនាក់ទំនងនយោបាយ
ផ្សេងទៀត
Khana Ratsadon (1927–54)
ពន្ធភាពLa-iad Bhandhukravi (1903-1984)
ដៃគូក្នុងស្រុកPhitsamai Wilaisak
Khamnuengnit Phibunsongkhram
កូន6, including Nitya
ហត្ថលេខា
សេវា​យោធា
ភក្ដីភាព Thailand
សាខា/សេវាកម្ម
ឆ្នាំកាន់តំណែង1914–1957
ឋានៈ
ពាក្យបញ្ជាSupreme Commander
សមរភូមិ/សង្គ្រាម

ពិបូលសង្គ្រាម គឺជាសមាជិកនៃស្លាបកងទ័ពសៀម របស់គណបក្សប្រជាជនថៃ ដែលជាគណបក្សនយោបាយដំបូងគេនៅក្នុងប្រទេសថៃ និងជាមេដឹកនាំនៃបដិវត្តន៍សៀមឆ្នាំ១៩៣២ ដោយបានផ្លាស់ប្តូរប្រទេសថៃពីរបបរាជានិយមផ្តាច់មុខទៅជារាជាធិបតេយ្យអាស្រ័យរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ។ ពិបូលបានក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីទីបីរបស់ប្រទេសថៃក្នុងឆ្នាំ១៩៣៨ ជាមេបញ្ជាការកងទ័ពសៀម បានបង្កើតរបបផ្តាច់ការយោធាដោយការពិត ដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយពួកហ្វាស៊ីសអ៊ីតាលី លោកបេនីតូមូសូលីនី លើកកម្ពស់ជាតិនិយមថៃ និង អំពើបាបកម្ម និងចងសម្ព័ន្ធមិត្តជាមួយប្រទេសថៃជាមួយអធិរាជជប៉ុន ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ។ លោកពិបូល បានចាប់ផ្តើមយុទ្ធនាការទំនើបកម្ម ដែលគេស្គាល់ថាជាបដិវត្តវប្បធម៌ថៃ ដែលរួមបញ្ចូលនូវអាណត្តិវប្បធម៌ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយប្តូរឈ្មោះប្រទេសពី "សៀម" ទៅ "ថៃ" និងការផ្សព្វផ្សាយភាសាថៃធម្មតា។

ពិបូល ត្រូវបានសភាជាតិ ទម្លាក់ចេញពីតំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រីនៅឆ្នាំ១៩៤៤ និងជំនួសដោយសមាជិកនៃចលនាថៃសេរី រហូតដល់ការវិលត្រឡប់មកកាន់អំណាចវិញនៅក្នុងរដ្ឋប្រហារសៀមឆ្នាំ១៩៤៧ ដែលដឹកនាំដោយក្រុមរដ្ឋប្រហារ ។ ពិបូល បានតម្រឹមប្រទេសថៃជាមួយនឹងការប្រឆាំងកុម្មុយនិស្ត ក្នុងសង្រ្គាមត្រជាក់ បានចូលសង្រ្គាមកូរ៉េ ក្រោមការបញ្ជារបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ និងបានបោះបង់ចោលហ្វាស៊ីសនិយមសម្រាប់ផ្នែកខាងមុខនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ។ អាណត្តិទីពីររបស់ពិបូល ជានាយករដ្ឋមន្ត្រីត្រូវបានញាំញីដោយអស្ថិរភាពនយោបាយ ហើយត្រូវទទួលរងនូវការប៉ុនប៉ង ធ្វើរដ្ឋប្រហារ ជាច្រើនដើម្បីដកគាត់ចេញ រួមទាំង ផែនការអគ្គសេនាធិការកងទ័ព ក្នុងឆ្នាំ១៩៤៨ ការបះបោររបស់វិមាន នៅឆ្នាំ១៩៤៩ និង ការបះបោម៉ាន់ហាត់តាន់ ក្នុងឆ្នាំ១៩៥១ ។ ពិបូល បានព្យាយាមប្រែក្លាយប្រទេសថៃទៅជាប្រជាធិបតេយ្យការបោះឆ្នោតពីពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៥០ ប៉ុន្តែត្រូវបានផ្ដួលរំលំនៅឆ្នាំំំំ១៩៥៧ ហើយបានចូលនិរទេសខ្លួន នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន ជាកន្លែងដែលគាត់បានស្លាប់នៅឆ្នាំំំំ១៩៦៤ ។

ពិបូល គឺជានាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃដែលកាន់ដំណែងយូរជាងគេបំផុតរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្នគឺ ១៥ឆ្នាំ និងមួយខែ។

ឯកសារយោង

កែប្រែ