ផ្លូវលំហូជីមិញ
Hi mi lei hi puk mi jkut
ផ្លូវលំហូជីមិញ ( Vietnamese: Đường mòn Hồ Chí Minh ) ក៏ហៅថា ផ្លូវជួរអណ្ណាម ( Vietnamese: Đường Trường Sơn ) គឺជាបណ្តាញដឹកជញ្ជូនផ្លូវថ្នល់ និងផ្លូវលំដែលរត់ពី ប្រទេសវៀតណាមខាងជើង ទៅ វៀតណាមខាងត្បូង ឆ្លងកាត់ព្រះរាជាណាចក្រឡាវ និងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ។ ប្រព័ន្ធនេះបានផ្តល់ការគាំទ្រក្នុងទម្រង់ជាកម្លាំងពលកម្ម និងសម្ភារៈដល់វៀតកុង និង កងទ័ពប្រជាជនវៀតណាម ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមវៀតណាម ។ ការសាងសង់បណ្តាញនេះបានចាប់ផ្តើមបន្ទាប់ពីការលុកលុយរបស់វៀតណាមខាងជើងលើឡាវ ក្នុងខែកក្កដាឆ្នាំំំ១៩៥៩។
វាត្រូវបានអាមេរិកដាក់ឈ្មោះតាមប្រធានាធិបតីវៀតណាមខាងជើងគឺលោកហូជីមីញ ។ ប្រភពដើមនៃឈ្មោះនេះត្រូវបានគេសន្មត់ថាបានមកពីសង្គ្រាមឥណ្ឌូចិនលើកទីមួយ នៅពេលដែលមានខ្សែដឹកជញ្ជូនតាមដែនសមុទ្ររបស់វៀតមិញហៅថា "ផ្លូវនៃហូជីមិញ", [១] :126ហើយភ្លាមៗបន្ទាប់ពីចុងឆ្នាំ១៩៦០ នៅពេលដែលផ្លូវបច្ចុប្បន្នបានអភិវឌ្ឍទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានបារាំង(AFP) បានប្រកាសថា ផ្លូវពីជើងទៅត្បូងបានបើក ហើយពួកគេបានដាក់ឈ្មោះច្រករបៀងផ្លូវលំហូជីមិញ ។ [១] :202ផ្លូវលំនេះភាគច្រើនរត់នៅប្រទេសលាវ ហើយត្រូវបានហៅដោយពួកកុម្មុយនិស្តផ្លូវផ្គត់ផ្គង់យុទ្ធសាស្ត្រ ផ្លូវទ្រឿងសឺន ( Đường Trường Sơn ) តាមឈ្មោះវៀតណាមសម្រាប់ជួរភ្នំអាណ្ណាមនៅភាគកណ្តាលវៀតណាម។ [២] :28ពួកគេបានកំណត់ផ្លូវលំនោះថាជាត្រើយទ្រឿងសឺនខាងលិច (ឡាវ) ឬទ្រឿងសឺនខាងកើត (វៀតណាម)។ [១] :202យោងតាមប្រវត្តិសាស្ត្រផ្លូវការនៃសង្គ្រាមរបស់ទីភ្នាក់ងារសន្តិសុខជាតិអាមេរិក ប្រព័ន្ធផ្លូវលំគឺជា "សមិទ្ធិផលដ៏អស្ចារ្យមួយនៃវិស្វកម្មយោធានៃសតវត្សទី២០" ។ [៣] ផ្លូវលំនេះអាចផ្គត់ផ្គង់កងទ័ពប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពក្នុងការប្រយុទ្ធគ្នានៅភាគខាងត្បូង ដែលជាសមិទ្ធិផលយោធាដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបាន ដោយសារវាជាទីតាំងនៃយុទ្ធនាការរារាំងផ្លូវអាកាស ដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។
ឯកសារយោង
កែប្រែ- ↑ ១,០ ១,១ ១,២ Morris, Virginia; Hills, Clive A (2018). Ho Chi Minh's Blueprint for Revolution: In the Words of Vietnamese Strategists and Operatives. McFarland. ល.ស.ប.អ. 9781476665634. https://books.google.com/books?id=ByhFswEACAAJ។ បានយកមក 26 May 2020.
- ↑ Victory in Vietnam: The Official History of the People's Army of Vietnam, 1954–1975. Lawrence: University Press of Kansas. 2002. ល.ស.ប.អ. 9780700621873. https://books.google.com/books?id=hD_6sgEACAAJ។ បានយកមក 26 May 2020.
- ↑ Robert J. Hanyok, Spartans in Darkness. Washington, D.C.: Center for Cryptographic History, NSA, 2002, p. 94.