ចក្រភពអង្គរ(៨០២-១២១៨)៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

 

== វិស័យកសិកម្មនិងនេសាទ ==

ស្រូវជាដំណាមស្បៀងយ៉ាងសំខាន់ ពុំមែនសម្រាប់តែផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជួយទំនុកបម្រុងផ្នែកសាសនា និងបង់ពន្ធជូនរដ្ឋ។

នៅទីផ្សារ គេប្រើស្រូវអង្ករដើម្បីដោះដូរជាមួយនឹងផលិតផលដ៍ឬៃទៀត។ ក្រៅពីផលិតផលស្រូវ នៅមានដំណាំបន្ទាប់បន្សំផ្សេងៗទៀតដូចជា ល្ង សណ្តែក ពោត ល្ពៅ ត្រសក់ ឈើហូបផ្លែ

ចំពោះផលិតផលស្ករត្នោតនិងទឹកត្នោត មានទួនាទីសំចាន់ណាស់ក្នុងជីវភាពរស់នីប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជារាស្រ្តខ្មែរ ព្រោះគេចេះធ្វើអាជីវកម្មនេះតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ។

វិស័យឧស្សាហកម្មនិងពាណិជ្ជកម្ម

== ផលិតផលសិប្បកម្ម ==

ទន្ទឹមនិងកសិកម្ម សិប្បកម្មសម័យនោះ ក៏មានវឌ្ឍនភាពគួរឪ្យកត់សំគាល់ដែរ។ គេនៅតែបន្តផលិតចានក្បាន ក្អមឆ្នាំង និងតម្បាញ ដើម្បីបំពេញតម្រូវការចាំបាច់ក្នុងស្រុក។ ចំពោះគ្រឿងអលង្ការប្រជារាស្រ្តខ្មែរមានការប៉ិនប្រសប់ និងមានទេពកោសល្យខ្ពស់។ គេចេះធ្វើចិញ្ចៀន កងដៃ កងជើង កាវ រយ៉ា ប្រអប់ប្រាក់ ឬ ស្ពាន់។ល។ វ្រពៃណីមានតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ។ ក្រៅពីមុចរបរខាងលើ ជាងឈើក៍មានការលូតលាស់គួរឪ្យកោតសរសើរ។ ប្រជារាស្រ្តខ្មែរចេះធ្វើរទេះគោ ទូក ដែលជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនសម្រាន់ទំនាក់ទំនងផ្នែកពាណិជ្ជកម្ម និងជាមធ្យោបាយដ៍សំខាន់ក្នុងការធ្វើសង្គ្រម។ ជាពិសេស សិល្បះចម្លាក់ថ្ម សូនរូប ស្រីរបាំ…ប្ករកបដិយទេពកោសល្យឥតខ្ចោះដែលមាននៅតាមជញាំ្ជងប្រាសាទអង្គរវត្ត អង្គរធំ … ជាតឹតតាង។