រាមរាជាធិរាជ
រាមារាជាធិរាជ (១៣៩៣-១៤០៩) (ភាសាថៃ: รามราชาธิราช)គឺព្រះមហាក្សត្រនៃ អាណាចក្រអយុធ្យា ព្រះអង្គគឺជាបុត្រារបស់ ព្រះបាទ ព្រះរាមេសួរ និងជារាជវង្សឧទង ព្រះអង្គបានស្នងរាជ្យសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតានៅអយុធ្យា ក្នុងឆ្នាំ ១៣៩៣ ទ្រង់បានសោយរាជ្យរហូតដល់ឆ្នាំ ១៣៩៥ នៅពេលដែលព្រះអង្គត្រូវបានជ្រែករាជ្យដោយ ឥន្ទ្ររាជា ជាព្រះបិតុលា(ពូ)របស់ព្រះអង្គ ក្នុង រាជវង្សសុពណ្ណភូមិ។[១]