បែកជេ
អាណាចក្របែកជេ ឬ ផែកឆេ[៣] (កូរ៉េ: 백제; ហាន់ចា: 百濟; RR: Baekje) គឺជាអាណាចក្រកូរ៉េដែលមានទីតាំងនៅភាគនិរតីនៃប្រទេសកូរ៉េពី ១៨ មុនគ.ស[១] ដល់ឆ្នាំ ៦៦០ ជាផ្នែកមួយនៃរាជាណាចក្របីនៃកូរ៉េ រួមជាមួយនឹងហ្គោគូរ្យ៉ូនិងស៊ីលឡា
백제 (百濟) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
១៨ មុនគ.ស–ក្រោយឆ្នាំ៦៦០ | |||||||||||||
បែកជេនៅកំពូលនៅឆ្នាំ៣៧៥ | |||||||||||||
ធានី | |||||||||||||
ភាសាទូទៅ | បែកជេ (អំបូរភាសាកូរ៉េ), ចិនបុរាណ (អក្សរសាស្ត្រ) | ||||||||||||
សាសនា | ពុទ្ធសាសនា, លទ្ធិខុងជឺ, សាសនាតាវ, លទ្ធិសាម៉ាន់ | ||||||||||||
រដ្ឋាភិបាល | ព្រះមហាក្សត្រ | ||||||||||||
៣៤៦–៣៧៥ | |||||||||||||
- សេចក្តីផ្តើមនៃព្រះពុទ្ធសាសនា | ៣៨៥ | ||||||||||||
ប្រជាជន | |||||||||||||
▪ សតវត្សទី៧[២] | ប្រហែល ៧៦១,៥០០ | ||||||||||||
| |||||||||||||
សព្វថ្ងៃជាផ្នែកនៃ | កូរ៉េខាងជើង កូរ៉េខាងត្បូង |
Korean name | |
Hangul | 백제 |
---|---|
Hanja | 百濟 |
Revised Romanization | Baekje |
McCune–Reischauer | Paekche |
អាណាចក្របែកជេបង្កើតឡើងដោយព្រះម្ចាស់អុនចូ ព្រះរាជបុត្រទីបីរបស់ជូម៉ូ និងព្រះនាងសូ សរណូ អ្នកស្ថាបនិករបស់អាណាចក្រហ្គោគូរ្យ៉ូ នៅវីរ្យេសុង (សេអ៊ូលភាគខាងត្បូងបច្ចុប្បន្ន) អាណាចក្របែកជេ ដូចអាណាចក្រហ្គោគូរ្យ៉ូ បានអះអាងថានឹងទទួលបានជោគជ័យរបស់អាណាចក្រប៊ូយ៉រ រដ្ឋមួយដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅម៉ាន់ជូរីបច្ចុប្បន្ន នៅជុំវិញពេលវេលានៃការដួលរលំរបស់ហ្គោចូសន់
អាណាចក្របែកជេជម្មើសជំនួសប្រយុទ្ធ និងសម្ព័ន្ធមិត្តជាមួយអាណាចក្រហ្គោគូរ្យ៉ូនិងស៊ីលឡាជារាជាណាចក្របីនៃកូរ៉េបានពង្រីកការគ្រប់គ្រងលើឧបទ្វីប នៅលើកំពូលរបស់វានៅសតវត្សទី៤ អាណាចក្របែកជេគ្រប់គ្រងភាគច្រើននៃឧបទ្វីបកូរ៉េខាងលិច នៅភាគខាងជើងនៃព្យុងយ៉ាង ហើយអាចមានសូម្បីតែទឹកដីក្នុងប្រទេសចិន ដូចជានៅក្នុងលៀវស៊ី ទោះបីជាទស្សនៈនេះមានភាពចម្រូងចម្រាសក៏ដោយ បានក្លាយជាមហាអំណាចសមុទ្រក្នុងតំបន់ដ៏សំខាន់ ជាមួយទំនាក់ទំនងនយោបាយ និងពាណិជ្ជកម្មជាមួយចិន និងជប៉ុន
អាណាចក្របែកជេគឺជាមហាអំណាចដែនសមុទ្រ[៤] ជំនាញដែនសមុទ្រ ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាហ្វីនីស៊ីនៃអាស៊ីបូព៌ា ជាឧបករណ៍ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយព្រះពុទ្ធសាសនាទូទាំងអាស៊ីបូព៌ា និងវប្បធម៌ទ្វីបទៅកាន់ប្រទេសជប៉ុន[៥][៦]
ក្នុងឆ្នាំ ៦៦០ អាណាចក្រនេះត្រូវបានចាញ់ដោយរាជវង្សថាងនិងអាណាចក្រស៊ីលឡា ហើយទីបំផុតត្រូវបានដាក់ជូនទៅអាណាចក្របង្រួបបង្រួមស៊ីលឡា
ឯកសារយោង
កែប្រែ- ↑ ១,០ ១,១ "Korea, 1–500 A.D.". In Heilbrunn Timeline of Art History. New York: The Metropolitan Museum of Art, 2000–. Korea, 1–500 A.D. at the វេយប៊ែខ ម៉ាស៊ីន (archived 2015-11-14) (October 2000)
- ↑ Iryeon (1281). Samgungnyusa.
- ↑ "Paekche". Encyclopædia Britannica.
- ↑ Ebrey, Patricia Buckley; Walthall, Anne; Palais, James B. (2006) (ជាen). East Asia: A Cultural, Social, and Political History. Houghton Mifflin. p. 123. ល.ស.ប.អ. 9780618133840. https://books.google.com/books?id=0entAAAAMAAJ&q=%22Paekche+was+probably+the+most+important+maritime+nation+in+the+late+fourth+century%22។ បានយកមក 12 September 2016.
- ↑ Kitagawa, Joseph (2013-09-05) (ជាen). The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture. Routledge. p. 348. ល.ស.ប.អ. 9781136875908. https://books.google.com/books?id=9fyzAAAAQBAJ&q=%22Of+vital+importance+for+the+dissemination+of+Buddhism+throughout+East+Asia%2C+however%2C+was+Paekche%27s+nautical+skill%2C+which+made+the+kingdom+the+Phoenicia+of+medieval+East+Asia.%22។ បានយកមក 29 July 2016.
- ↑ Ebrey, Patricia Buckley; Walthall, Anne; Palais, James B. (2013) (ជាen). East Asia: A Cultural, Social, and Political History, Volume I: To 1800. Cengage Learning. p. 104. ល.ស.ប.អ. 978-1111808150. https://books.google.com/books?id=CWE8AAAAQBAJ&pg=PA104។ បានយកមក 12 September 2016.