ប្រាង្គគូកែវ (ភាសាថៃ : ปรางค์กู่แก้ว ; ភាសាអង់គ្លេស : Prang Ku Kaew) គឺជាអរោគសាលារបស់នារជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧។ បច្ចុប្បន្នប្រាសាទនេះមានទីតាំងនៅឃុំ Ban Chit ស្រុកគូកែវ ខេត្តឧត្តរធានី

ប្រាង្គកណ្ដាលរបស់ប្រាង្គគូកែវត្រូវបានដួលរលំ ក្រោយមកអ្នកស្រុកបានរៀបថ្មក្លាយជាចេតិយ។ បច្ចុប្បន្នអ្វីដែលនៅសល់រូបរាងគឺជញ្ជាំងថ្មបាយគ្រៀមនិងសល់ផ្ដែ។