សុរិយា ( សំស្ក្រឹត: सूर्य , សូរ្យ ) គឺជាព្រះអាទិត្យ ក៏ដូចជា អាទិទេពព្រះអាទិត្យ នៅក្នុង សាសនាហិណ្ឌូ[] ទ្រង់ជាអាទិទេពមួយអង្គក្នុងចំណោមអាទិទេពធំៗទាំងប្រាំនៅក្នុងប្រពៃណី Smarta ដែលព្រះទាំងអស់ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាអាទិទេពដែលស្មើនឹងនៅក្នុង Panchayatana puja និងជាមធ្យោបាយដើម្បីដឹង អំពីព្រាហ្មណ៍ ។ [] ឈ្មោះផ្សេងទៀតនៃសុរិយានៅក្នុង អក្សរសិល្ប៍ឥណ្ឌា បុរាណរួមមាន អទិត្យ, អក៌, ភនុ, សវិត្រ, បុសន, រវិ, Martanda, Mitra, Bhaskara, Prabhakara, Kathiravan និង Vivasvan[] []

រូបសំណាក​របស់​សុរិយា​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ជា​ញឹក​ញាប់​ថា​ជិះ​រទេះ​សេះ​ដែល​ជា​ញឹកញាប់​មាន​លេខ​ប្រាំពីរ​ជា​លេខ ដែល​តំណាង​ឱ្យ​ប្រាំពីរ​ពណ៌​នៃ​ពន្លឺ​ដែល​មើល​ឃើញ និង​ប្រាំពីរ​ថ្ងៃ​នៃ​សប្តាហ៍។ [] ក្នុងយុគមជ្ឈិមសម័យ ព្រះសុរិយាត្រូវបានថ្វាយបង្គំអមជាមួយនឹង ព្រាហ្មណ៍ នៅពេលថ្ងៃ ព្រះសិវៈ នៅពេលថ្ងៃត្រង់ និង ព្រះវិស្ណុ នៅពេលល្ងាច។ [] [] នៅក្នុងអត្ថបទ និងសិល្បៈបុរាណមួយចំនួន ព្រះសុរិយាត្រូវបានបង្ហាញដោយសមកាលកម្មជាមួយ ព្រះឥន្ទ្រ, គណេស និងផ្សេងៗទៀត។ [] [] សូរិយា​ជា​អាទិទេព​ក៏​ត្រូវ​បាន​គេ​រក​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​សិល្បៈ និង​អក្សរសាស្ត្រ​នៃ ​ពុទ្ធសាសនា និង ​សាសនា​ជេន ។ សូរិយាក៏ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាបិតារបស់ សុគ្រិព និង Karna ដែលដើរតួយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងវីរភាពហិណ្ឌូពីរគឺ រាមាយណ និង មហាភារត រៀងគ្នា។ ព្រះសុរិយាជាអាទិទេពសំខាន់មួយក្នុងការគោរពបូជាដោយតួអង្គនៃមហាភារត និងរាមាយណៈ។ [] []

ព្រះសូរ្យ​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ដោយ ​ចក្រ ក៏​ត្រូវ​បាន​បក​ប្រែ​ថា ព្រះ​ធម្មចក្រ ​ដែរ។ សូរិយាគឺជាម្ចាស់នៃសិង្ហ (តោ) ដែលជាតារាមួយក្នុងចំណោម តារានិករ ទាំងដប់ពីរនៅក្នុងប្រព័ន្ធ រាសីចក្រ នៃ ហោរាសាស្រ្តហិណ្ឌូ ។ សូរិយា ឬ រាវិ គឺជាមូលដ្ឋាននៃ រាវិវរថ្ងៃអាទិត្យ នៅក្នុងប្រតិទិនហិណ្ឌូ។ ពិធីបុណ្យ និងធម្មយាត្រាសំខាន់ៗក្នុងការគោរពចំពោះព្រះសុរិយា រួមមាន មាឃ សង្ក្រាន្ត បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ Samba Dashami រដ្ឋា Saptami Chath puja និង កុម្ភមេល ។ [១០] [១១] [១២]

អត្ថបទនិងប្រវត្តិ

កែប្រែ

ព្រះអាទិត្យ និងផែនដី

ព្រះអាទិត្យ​ធ្វើ​ឱ្យ​ផែនដី​ទាំង​ថ្ងៃ​ទាំង​យប់ ដោយសារតែបដិវត្តន៍ ពេលយប់នៅទីនេះ វាជាថ្ងៃនៅម្ខាងទៀត ព្រះអាទិត្យពិតជាមិនឡើងឬលិចទេ។

ទំនុកតម្កើង វេទ ចាស់ជាងគេដូចជាទំនុកតម្កើង 1.115 នៃ Rigveda និយាយអំពី សូរ្យ ដោយការគោរពជាពិសេសចំពោះ "ព្រះអាទិត្យរះ" និងនិមិត្តសញ្ញារបស់វាជាអ្នកបណ្តេញភាពងងឹត អ្នកដែលផ្តល់អំណាចដល់ចំណេះដឹង សេចក្តីល្អ និងជីវិតទាំងអស់។ [១៥] ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ការប្រើប្រាស់មានបរិបទជាក់លាក់។ នៅក្នុងទំនុកតម្កើងខ្លះ ពាក្យសុរិយាគ្រាន់តែមានន័យថា ព្រះអាទិត្យជាវត្ថុគ្មានជីវិត ថ្ម ឬត្បូងនៅលើមេឃ (Rigvedic hymns 5.47, 6.51 និង 7.63); ខណៈពេលដែលនៅក្នុងផ្សេងទៀតវាសំដៅទៅលើអាទិទេព បុគ្គល ។ [១៦] [១៧] សូរិយា​មាន​ទំនាក់ទំនង​យ៉ាង​លេចធ្លោ​ជាមួយ​នឹង​ទេពធីតា Ushas ហើយ​ពេល​ខ្លះ​គេ​លើក​ឡើង​ថា​ជា​កូន ឬ​ប្តី​របស់​នាង។ [១៨]

ដើមកំណើតរបស់ សូរ្យ មានភាពខុសគ្នាយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុង Rigveda ដោយគាត់ត្រូវបានគេបញ្ជាក់ថាបានកើត រស់ឡើងវិញ ឬបង្កើតឡើងដោយអាទិទេពមួយចំនួនរួមមាន អាទិត្យ, អទិតិ, Dyaush, មិត្រ - វរុណ, អគ្នី, ឥន្ទ្រ, សោម, ឥន្ទ្រ-សោម, ឥន្ទ្រ -វរុណ, ឥន្ទ្រ- វិស្ណុ, Purusha, Dhatri, Angirases និង ព្រះ ជាទូទៅ។ [១៦] [១៩] ព្រះ​អដ្ឋកថា​ក៏​បាន​លើក​ឡើង​ថា សូរ្យ​មាន​ដើម​កំណើត​ពី ​វ​រិត្រ ។ [១៦]

 
ភ្នំបាថេ, វៀតណាម
 
ភ្នំបាថេ,វៀតណាម
 
ស្រីទេព,ថៃ
 
រចនាបថព្រៃក្មេង, ប្រាសាទអណ្ដែត
  1. Cite error: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named s399
  2. An Introduction to Hinduism. 1996. ល.ស.ប.អ. 9780521438780. https://books.google.com/books?id=KpIWhKnYmF0C. 
  3. Animals in Stone: Indian Mammals Sculptured Through Time. 2008. pp. 236–. ល.ស.ប.អ. 978-90-04-16819-0. https://books.google.com/books?id=oQ3quxh9gsgC&pg=PA236. 
  4. India through the ages. 1990. p. 76. https://archive.org/details/indiathroughages00mada/page/76. 
  5. ៥,០ ៥,១ Shimkhada, Deepak (1984). "The Masquerading Sun: A Unique Syncretic Image in Nepal". Artibus Asiae 45 (2/3): 223–229. DOI:10.2307/3249732.
  6. ៦,០ ៦,១ Cite error: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named d5
  7. Hindu Art. 1993. p. 118. ល.ស.ប.អ. 978-0-674-39189-5. https://books.google.com/books?id=xJ-lzU_nj_MC&pg=PA118. 
  8. Kumar, Rajiv (2010). "A unique Sūrya carving on Aśokan railings at Bodhgaya". Annals of the Bhandarkar Oriental Research Institute 91: 87–89.
  9. Studies in Jaina Art and Iconography and Allied Subjects. 1995. pp. 23–24. ល.ស.ប.អ. 978-81-7017-316-8. https://books.google.com/books?id=fETebHcHKogC&pg=PA23. 
  10. Religious Celebrations: An Encyclopedia of Holidays, Festivals, Solemn Observances, and Spiritual Commemorations. 2011. pp. 547–548. ល.ស.ប.អ. 978-1-59884-205-0. https://books.google.com/books?id=KDU30Ae4S4cC&pg=PA547. 
  11. India: A Sacred Geography. 2013. pp. 152–154. ល.ស.ប.អ. 978-0-385-53192-4. https://books.google.com/books?id=PyC4o7i9tnEC&pg=PA153. 
  12. The Illustrated Encyclopedia of Hinduism. 2002. p. 514. ល.ស.ប.អ. 978-0-8239-3180-4. https://archive.org/details/illustratedencyc0000loch/page/514. 
  13. Barnett, Lionel D. (1994). Antiquities of India: An Account of the History and Culture of Ancient Hindustan. Phillip Warner: London. pp. 203 footnote 1. ល.ស.ប.អ. 978-81-206-0530-5. https://books.google.com/books?id=x40mwFwgK44C. 
  14. Martin Haug (1922), The Aitareya Brahmana of the Rigveda, Chapter 3, Verse 44, Editor: BD Basu, The Sacred Books of the Hindus Series, pages 163–164
  15. Atkins, Samuel D. (1938). "A Vedic Hymn to the Sun-God Sūrya: (Translation and Exegesis of Rig-Veda 1. 115)". Journal of the American Oriental Society 58 (3): 419–434. DOI:10.2307/594607.
  16. ១៦,០ ១៦,១ ១៦,២ Vedic Mythology. 1996. pp. 30–31. ល.ស.ប.អ. 978-81-208-1113-3. https://books.google.com/books?id=b7Meabtj8mcC.  Cite error: Invalid <ref> tag; name "MacDonell-1898-Vedc-myth" defined multiple times with different content
  17. Cite error: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named d399
  18. Encyclopedia of Hinduism. 2006. p. 472. ល.ស.ប.អ. 978-0-8160-7564-5. https://books.google.com/books?id=OgMmceadQ3gC&pg=PA472. 
  19. The Rigveda: The Earliest Religious Poetry of India. 2014. pp. 45. ល.ស.ប.អ. 9780199370184.