ចលនាឯករាជ្យរបស់ចម្ប៉ា

ចលនា​ឯករាជ្យ​ចាម្ប៉ា ​ជា​ចលនា​ទាមទារ​ឯករាជ្យ​របស់​ ​ប្រជាជនចាម និង​ការ​ប៉ុនប៉ង​បំបែក​ខ្លួន​ពី ​វៀតណាម ។

ផែនទី ចម្ប៉ា ក្នុងសម័យរុងរឿង

ទង់ រណសិរ្សរំដោះចម្ប៉ា ដែលជារឿយៗត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីតំណាងឱ្យចលនាឯករាជ្យរបស់ចម្ប៉ា។

ផ្ទៃខាងក្នុង

ចាម្ប៉ា គឺជាបណ្តុំនៃនយោបាយចាមឯករាជ្យដែលលាតសន្ធឹងតាមឆ្នេរសមុទ្រនៃអ្វីដែលសព្វថ្ងៃនេះគឺវៀតណាមកណ្តាល និងភាគខាងត្បូង ចាប់ពីប្រហែលសតវត្សទី ២ នៃគ.ស រហូតដល់ឆ្នាំ ១៨៣២ នៅពេលដែលវាត្រូវបានបញ្ចូលដោយចក្រភពវៀតណាមនៅក្រោមស្តេច មិញ ម៉ាង ។ នៅពេលដែលនគរឯករាជ្យមួយ ចម្ប៉ាបានគ្រប់គ្រងដើម្បីអភិវឌ្ឍវប្បធម៌របស់ខ្លួនដែលទទួលឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងពីតំបន់វប្បធម៌ឥណ្ឌា ជាលទ្ធផលជាមួយនឹងមរតកវប្បធម៌ផ្ទាល់របស់ខ្លួនដែលបានបំបែកពួកគេចេញពីពួកស៊ីនិកជនយួននៅភាគខាងជើង ធ្វើឱ្យចម្ប៉ាក្លាយជាផ្នែកដ៏សំខាន់បំផុតមួយនៃ វិស័យអរិយធម៌ឥណ្ឌូ ដោយសារតែសំណល់ហិណ្ឌូដ៏រឹងមាំរបស់វា។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជាមួយនឹងប្រជាជាតិវៀតណាមបានលេចឡើងបន្ទាប់ពីការកាន់កាប់របស់ចិន ចាម្ប៉ា និង ដាយវៀត បានចូលរួមក្នុងសង្រ្គាមជាច្រើន។ សង្រ្គាមថ្មីបានដំណើរការបន្តិចម្តងៗ ប៉ុន្តែបានធ្វើឱ្យចម្ប៉ាធ្លាក់ចុះយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ដោយសារប្រទេសនេះមិនអាចទប់ទល់បានទាំងការគំរាមកំហែងពី អាណាចក្រខ្មែរ នៅភាគខាងលិច និងពួកយួននៅភាគខាងជើង។ ដើម្បីសង្គ្រោះប្រទេស ចាមបានយក សាសនាឥស្លាម ជាសាសនារបស់ខ្លួនពីសតវត្សទី ១៥ ប៉ុន្តែការសញ្ជ័យរបស់វៀតណាមនៅឆ្នាំ ១៤៧១ ទីបំផុតបានធ្វើឱ្យ ចម្ប៉ា បញ្ចប់ជារដ្ឋឯករាជ្យ។

ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ពួកចាមបានបះបោរជាច្រើនដងប្រឆាំងនឹងការត្រួតត្រារបស់វៀតណាម ការបះបោរដ៏សំខាន់បំផុតបានកើតឡើងនៅក្នុងសតវត្សទី ១៩ ជាមួយនឹង ការបះបោរ កាទីប ស៊ូម៉ាត និង ការបះបោរចាថាក់វ៉ា ដែលធ្វើឱ្យវាជាលើកដំបូង ហើយរហូតមកដល់ពេលនេះ សង្រ្គាមជីហាដតែមួយគត់នៅក្នុង ប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម។ អ្នកទាំងពីរត្រូវបានអាណាចក្រវៀតណាមវាយកម្ទេច។ នៅសតវត្សទី ២០ ជាពិសេស សង្រ្គាមវៀតណាម ពួកចាមបានសកម្មជាផ្នែកមួយនៃ រណសិរ្សរំដោះចម្ប៉ា ហើយក្រោយមក រណសិរ្សរួបរួមសម្រាប់ការរំដោះជាតិសាសន៍ ដែលត្រូវបានជិះជាន់បានបះបោរជាផ្នែកមួយនៃការចង់បានឯករាជ្យរបស់ពួកគេ។ ការបះបោរទាំងនេះនៅទីបំផុតត្រូវបានកំទេចដោយរដ្ឋាភិបាលកុម្មុយនិស្តបង្រួបបង្រួម ហើយចំនួនប្រជាជនចាមត្រូវបានកាត់បន្ថយយ៉ាងខ្លាំង។

អំណះអំណាងអំពីអត្តសញ្ញាណជនជាតិចាម

ទឡ្ហីករណ៍ក្នុងការពេញចិត្តចំពោះឯករាជ្យភាព

ក្រុមអ្នកតស៊ូមតិរបស់ចាមបានប្រកែកថា ដោយសារចម្ប៉ាធ្លាប់ជាប្រទេសឯករាជ្យរហូតដល់ទីបំផុតត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងទឹកដីវៀតណាមនៅឆ្នាំ ១៩៣២ ជនជាតិចាមមានសិទ្ធិទទួលបានមកវិញនូវអ្វីដែលខ្លួនបានបាត់បង់។ ក្រុមអ្នកតស៊ូមតិរបស់ចាមក៏បានរិះគន់រដ្ឋាភិបាលវៀតណាមអំពីការដណ្តើមយកប្រវត្តិសាស្ត្រ និងបដិសេធអត្ថិភាពនៃចម្ប៉ាជារដ្ឋ និងអំពើឃោរឃៅជាប្រព័ន្ធប្រឆាំងនឹងចាម។

ជនជាតិចាមជាច្រើនជឿថា រដ្ឋាភិបាលវៀតណាមនឹងមិនអនុញ្ញាតឱ្យមានការស្រាវជ្រាវជាផ្លូវការណាមួយអំពីប្រវត្តិសាស្ត្រចាមឡើយ ដោយខ្លាចមានការបះបោរប្រឆាំងនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់វៀតណាមដោយប្រជាជនចាម។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារចំនួនប្រជាជនចាមមានចំនួនតិចតួច សព្វថ្ងៃនេះ វាតែងតែជួបនឹងការប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងពីភាគីវៀតណាម។

អ្នកតស៊ូមតិទាមទារឯករាជ្យរបស់ចាម តែងតែលើកយកសង្រ្គាមប្រឆាំងនឹងការពង្រីកនិយមរបស់វៀតណាម ជាឧទាហរណ៍អំពីរបៀបដែលចម្ប៉ាគួរតែឯករាជ្យដូចដែលធ្លាប់មាន។

អំណះអំណាងប្រឆាំងនឹងឯករាជ្យ

យោងតាមសកម្មជនចាម ជនជាតិវៀតណាម ដោយមិនគិតពីគោលជំហរនយោបាយ មានការប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងក្លាចំពោះចលនាឯករាជ្យណាមួយរបស់ជនជាតិចាម ហើយដូច្នេះមានអរិភាពចំពោះចលនាឯករាជ្យរបស់ចាម្ប៉ា។ នេះ​មិន​ដែល​បាន​ពង្រីក​ដល់​ទំនាក់ទំនង​ពូជសាសន៍​ទេ ដោយសារ​ប្រជាជន​វៀតណាម រួម​ទាំង ​ជនជាតិ​វៀតណាម​នៅក្រៅ​ប្រទេស ​ជាច្រើន មានការ​ព្រងើយកន្តើយ​ទាំងស្រុង​ចំពោះ​ទស្សនៈ​របស់​ពួកគេ​ជាមួយ​ជនជាតិ​ចាម​ក្នុង​នាម​ជា​ជនរួមជាតិ និង​មិន​បាន​ដឹង​អំពី​សុន្ទរកថា​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​នេះ​បើ​តាម ជូលី ធីអ៊ុនដឺហេល។

លោក ពូ ដារម៉ា ដែលជាអ្នកស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ត្រចំប៉ាដ៏សំខាន់មួយរូប ខណៈពេលដែលមានការរិះគន់ចំពោះរដ្ឋាភិបាលវៀតណាមចំពោះការព្យាបាលជនជាតិចាមនោះ ជឿថា វៀតណាមគួរតែគោរពមរតកចាម ព្រោះថាប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ចាម្ប៉ាតែងតែជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម បើមិននិយាយទេ វាជាផ្នែកមួយ។

ក្នុងចំណោមកិច្ចព្រមព្រៀងសង្រ្គាមប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាមទាំងអស់ សង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងចម្ប៉ាក៏ទទួលបានអារម្មណ៍មោទនភាពក្នុងចំណោមប្រជាជនវៀតណាមភាគច្រើន ហើយការសញ្ជ័យត្រូវបានគោរពយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងប្រទេស។

ជនជាតិវៀតណាមជាច្រើនក៏ជឿថា ប្រសិនបើមិនមែនសម្រាប់ការដណ្តើមយកទេ ចម្ប៉ាប្រហែលជានៅតែជាប្រទេសដែលមិនសូវមានការអភិវឌ្ឍន៍ដូចឡាវ និងកម្ពុជា ហើយការកែលម្អអាចត្រូវបានគេមើលឃើញនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់វៀតណាមជាជាងការគ្រប់គ្រងរបស់ចាម។ ការនិទានរឿងវៀតណាមដ៏ពេញនិយមមួយទៀតគឺ ថ្វីត្បិតតែចម្ប៉ាមិនមានក៏ដោយ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលវៀតណាមតាំងពីសម័យទំនើបបានព្យាយាមផ្សះផ្សា និងស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ត្រចាម្ប៉ាជាអង្គភាព និងអរិយធម៌ វប្បធម៌ និងទំនៀមទម្លាប់របស់ជនជាតិចាម ដូច្នេះការនិទានរឿងជាតិនិយមចាមអំពីការបៀតបៀនគឺមិនពិត។

មតិផ្សេងទៀត។

នៅក្នុងពិភពមូស្លីម ជាកន្លែងដែលជនជាតិចាមហាក់ដូចជាមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធដោយសារតែការផ្លាស់ប្តូរសាសនាទៅឥស្លាមក្នុងសតវត្សទី ១៥ ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញលើជនជាតិចាមត្រូវបានគេដឹងតិចតួចនៅក្នុងពិភពឥស្លាម។ នេះគឺដោយសារតែវាត្រូវបានមើលរំលង និងដោយសារតែការអាណិតអាសូរមូស្លីមយ៉ាងខ្លាំងចំពោះវៀតណាមក្នុងអំឡុងពេលសង្រ្គាមទាមទារឯករាជ្យពីប្រទេសបារាំង។ ម៉្យាងវិញទៀត ការបំប្លែងឥស្លាមរបស់វាកើតឡើងជាគុណវិបត្តិដ៏ធំមួយ ដោយសារតែ ការវាយប្រហារថ្ងៃទី ១១ ខែកញ្ញា ដែលបានធ្វើឱ្យមានកំហឹងចំពោះអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាមនៅទូទាំងពិភពលោក អាចនឹងធ្វើឱ្យចលនាឯករាជ្យចម្ប៉ាផ្តាច់ខ្លួនបន្ថែមទៀត។ កង្វះការយល់ដឹងនេះក៏អាចរួមចំណែកដល់កត្តាដែលវៀតណាមមិនដែលត្រូវបានក្រុមជ្រុលនិយមអ៊ិស្លាមកំណត់គោលដៅ បើទោះបីជាខ្លួនធ្វើបាបជនជាតិចាមក៏ដោយ។

នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ចាមត្រូវបានចាត់ទុកថាជាសម្ព័ន្ធមិត្តក្នុងអំឡុង សង្គ្រាមវៀតណាម ប៉ុន្តែគោលបំណងសំខាន់របស់ជនជាតិអាមេរិកគឺដើម្បីជួយពង្រឹងចាម និង វៀតណាមខាងត្បូង ទៅជាសម្ព័ន្ធមិត្តរួមប្រឆាំងនឹង វៀតណាមខាងជើង ដែលមិនបានសម្រេចដោយសារការប្រឆាំងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃភាគីទាំងពីរ។ . បន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃវៀតណាមខាងត្បូង និងការបៀតបៀនកាន់តែខ្លាំង ជនជាតិចាមជាច្រើនបានតាំងទីលំនៅថ្មីក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយបានស្វែងរកការរស់ឡើងវិញ និងការពារវប្បធម៌ចាម ខណៈពេលដែលកំពុងដោះស្រាយជាមួយនឹងសហគមន៍ជនជាតិអាមេរិកវៀតណាមដែលធំជាង និងមានប្រជាជនច្រើនជាង ដែលមិនពេញចិត្តនឹងគោលបំណងឯករាជ្យរបស់ចាម្ប៉ាផងដែរ។

ខ្មែរក្រហម ដំបូងឡើយជាសត្រូវនឹងចាម ហើយបានប្រព្រឹត្តអំពើឃោរឃៅយ៉ាងច្រើនប្រឆាំងនឹងជនជាតិចាម ប៉ុន្តែដោយសារសង្គ្រាម កម្ពុជា-វៀតណាម បានប្រែក្លាយ និងព្យាយាមស្វែងរកការគាំទ្រពីចាមដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការឈ្លានពានរបស់វៀតណាម។

សូម​មើល​ផង​ដែរ

• សិទ្ធិមនុស្សនៅវៀតណាម