ទីក្រុងសេចុង

សេចុង ( Korean: [ˈsʰe̞ːd͡ʑoŋ] ( ស្ដាប់); កូរ៉េ: 세종; ហាន់ចា: 世宗 ), ជាផ្លូវការ ទីក្រុងគ្រប់គ្រងដោយខ្លួនឯងពិសេសសេចុង ( 세종특별자치시; 世宗特別自治市 ) គឺជាទីក្រុងគ្រប់គ្រងដោយខ្លួនឯងពិសេស និងជារដ្ឋធានីរដ្ឋបាលជាក់ស្តែងរបស់ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ។

Sejong 세종시
Special Self-Governing city
Sejong Special Self-Governing City
• Korean	세종특별자치시
• Hanja	世宗特別自治市
ឯកសារ:File:Hannuridaero and Bangchukcheon.jpg
ទង់ Logo
រហស្សនាម: Bird
[[File:|250px|none|alt=|]]
[[file:|240px|ទីក្រុងសេចុង is located in ]]<div style="position: absolute; z-index: 2; top: %; left: %; height: 0; width: 0; margin: 0; padding: 0;"> [[File: [[file:ទំព័រគំរូ:Location map mark|240px|ទីក្រុងសេចុង is located in ទំព័រគំរូ:Location map mark]] ទីក្រុងសេចុង (ទំព័រគំរូ:Location map mark) |6x6px|Sejong|link=|alt=]] Sejong
Country	South Korea
Region	Hoseo
First settled	2012
Neighbourhood Town Townships	12 1 9
រដ្ឋាភិបាល
• ប្រភេទ	Mayor–Council
• Mayor	Tree
• Body	Sejong City Council
ផ្ទៃក្រឡា
• សរុប	៤៦៥.២៣ គម2 (១៧៩.៦៣ ម៉ាយ ការ)
ប្រជាជន (October 2022)
• សរុប	៣៥១,០០៧
• សន្ទភាព	៣៨២២៥៨/km2 (៩៩០.០៤/sq mi)
• Dialect	Chungcheong
ក្រមផ្ទៃដាល	+82-44
គេហទំព័រ	Official website (English)

ការដ្ឋានសំណង់នៅសេចុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៩

សេចុង ត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ២០០៧ គឺជារដ្ឋធានីដែលបានគ្រោងទុកថ្មីរបស់ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងពីផ្នែកជាច្រើននៃខេត្តឈុងឆងខាងត្បូង និងផ្នែកខ្លះនៃ ខេត្តឈុងឆងខាងជើង ដើម្បីបន្ធូរបន្ថយការកកស្ទះនៅក្នុងរដ្ឋធានីនិងទីក្រុងធំបំផុតរបស់កូរ៉េខាងត្បូងបច្ចុប្បន្នគឺសេអ៊ូលនិងជំរុញការវិនិយោគនៅក្នុងតំបន់កណ្តាលរបស់ប្រទេស។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១២ មក រដ្ឋាភិបាលកូរ៉េខាងត្បូង បានផ្លាស់ប្តូរទីតាំងក្រសួង និងទីភ្នាក់ងារជាច្រើនទៅកាន់ទីក្រុងសេចុង ប៉ុន្តែមនុស្សជាច្រើននៅតែរស់នៅក្នុងទីក្រុងផ្សេងទៀត ជាពិសេសទីក្រុងសេអ៊ូល ជាកន្លែងដែល រដ្ឋសភា និងស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាលសំខាន់ៗជាច្រើននៅសល់។

សេចុង មានប្រជាជនចំនួន៣៥១ ០០៧ គិតត្រឹមឆ្នាំ២០២០ និងគ្របដណ្តប់លើផ្ទៃដី៤៦៥.២៣គីឡូម៉ែត្រ ² (១៧៩.៦៣ ម៉ាយញ៍ ) ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាផ្នែករដ្ឋបាល កម្រិតទីមួយដែលមានប្រជាជនតិចបំផុតនិងតូចបំផុតនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង។ សេចុង មានទីតាំងនៅតំបន់ហូសុ ភាគខាងលិចដែលមានព្រំប្រទល់ជាប់ខេត្តឈុងឆងខាងត្បូងនៅខាងលិច ទីក្រុងធំដែចន់នៅភាគខាងត្បូង និង ខេត្តឈុងឆងខាងជើងនៅខាងកើត។

ការ​សាងសង់​ទីក្រុង​នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​រំពឹង​ថា​នឹង​បញ្ចប់​នៅ​ឆ្នាំ២០៣០។ មនុស្សប្រហែល៥០០ ០០០ នាក់ត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងរស់នៅទីនោះក្នុងឆ្នាំ ២០៣០។ សេចុង ត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះថាជាកិត្តិយសរបស់ស្តេចមហាអធិរាជរាជសេចុង ដែលជាស្តេចទីបួននៃ រាជវង្សចូសន់ និងជាអ្នកបង្កើតអក្ខរក្រមកូរ៉េ ហាន់ហ្គឹល ។ ទីក្រុងនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយការរួមបញ្ចូលគ្នារវាងស្រុកយន់គី ដែលជាស្រុកនៃខេត្តឈុងឆងខាងត្បូង ដែលភាគច្រើននៃទឹកដីរបស់ទីក្រុងត្រូវបានប្រគល់ឱ្យ និងស្រុកផ្សេងទៀត។

ទេសភាពនៃទីក្រុងសេចុង ឆ្នាំ២០១៥