ហង្ស (បក្សី)

ហង្ស ( សំស្ក្រឹត : हंस Hansa ឬ ហម្ស ) គឺជា បក្សីដែលធ្វើចំណាកស្រុក ក្នុងទឹក សំដៅលើសំស្រ្កឹតបុរាណ ដែលអ្នកប្រាជ្ញផ្សេងៗបានបកស្រាយថា ផ្អែកលើសត្វ ក្ងាន ឬសូម្បីតែ កុកពណ៌ផ្កាឈូក ។ រូបភាពរបស់វាត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងវប្បធម៌ ឥណ្ឌា និង អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ជានិមិត្តសញ្ញាខាងវិញ្ញាណ និងជាធាតុតុបតែង។ វាត្រូវបានគេប្រើផងដែរក្នុងន័យប្រៀបធៀបជាមួយបក្សីដែលសន្មតថាមានសមត្ថភាពទេវកថាដើម្បីទាញយកទឹកដោះគោពីល្បាយនៃទឹកដោះគោនិងទឹកឬល្អពីអាក្រក់។ នៅក្នុង រូបចម្លាក់ហិណ្ឌូ ហង្ស គឺជា វាហនៈ (ឬ យានជំនិះ ) របស់ ព្រហ្ម គាយត្រី សារ៉ាស្វតិនិង វិស្វក្រម ។

Hamsa ត្រូវ​បាន​គេ​គិត​ថា​សំដៅ​ទៅ​លើ goose ក្បាល​របារ ​ដែល​បាន​រក​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ឥណ្ឌា (ឆ្វេង) ឬ​ប្រភេទ​នៃ swan ។

ការកំណត់អត្តសញ្ញាណ

សាស្ត្រាចារ្យភាសាអាស៊ី Monier Williams បកប្រែពាក្យពីសំស្រ្កឹតថា "a goose, gander, swan, flamingo (ឬបក្សីក្នុងទឹកផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាបក្សីឆ្លងកាត់ [បក្សីចំណាកស្រុក] ... )" ។ ពាក្យ​នេះ​ក៏​ប្រើ​សម្រាប់​បក្សី​ទេវកថា ឬ​កំណាព្យ​ដែល​មាន​ចំណេះ។ នៅក្នុង Rig Veda វាគឺជាបក្សីដែលអាចបំបែក សោម ចេញពីទឹកនៅពេលដែលលាយបញ្ចូលគ្នា។ នៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍ឥណ្ឌាក្រោយៗមក បក្សីបំបែកទឹកដោះគោចេញពីទឹកនៅពេលលាយបញ្ចូលគ្នា។ នៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍ទស្សនវិជ្ជាឥណ្ឌា ហង្ស តំណាងឱ្យព្រលឹង ឬវិញ្ញាណបុគ្គល (កំណត់ដោយពន្លឺថ្ងៃសុទ្ធ-ពណ៌ស ដូចពណ៌សត្វក្ងាន) ឬ "ព្រលឹងសកល ឬវិញ្ញាណកំពូល" ។

ពាក្យ ហង្ស ត្រូវបាន បកប្រែ ជាភាសាឡាតាំង "(h)anser", ក្រិក "χήν", អាល្លឺម៉ង់ "Gans", ហូឡង់ "gans", ភាសាអង់គ្លេស "goose", ភាសាអេស្ប៉ាញ "ganso" និងរុស្ស៊ី "гусь" ។

កាក់រូបប្រាសាទនៅរជ្ជកាលព្រះអង្គដួង⅛

កាក់តម្លៃ១០សេន ឆ្នាំ១៩៥៣

ហង្សនៅក្រោមចម្លាក់ទេវតានៅប្រាសាទបន្ទាយស្រី

ប្រាសាទ Ku Pon Rakkang, ប្រាសាទខ្មែរនៅរ៉យអេត

ព្រះសន្កគង់ហង្ស