ឡុង បូរ៉េត ( ខ្មែរ: ឡុង បូរ៉េត , ថ្ងៃទី ៣ មករា ១៩៣៣ ដល់ ១៧ មេសា ១៩៧៥) ជា​អ្នក​នយោបាយ​ខ្មែរ​ដែល​កាន់​តំណែង​ជា ​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ​ចុងក្រោយ​នៃ ​របប​សាធារណរដ្ឋ​ខ្មែរ ​ពី​ថ្ងៃ​ទី ២៦ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧៣ ដល់​ថ្ងៃ​ទី ១៧ ខែ​មេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥។ ដោយ​មាន​ការ​គោរព​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​ភាព​ស្មោះត្រង់​របស់​គាត់ [] គាត់​បាន​ព្យាយាមតែ​មិន​បាន​ជោគជ័យ​ក្នុង​ការ​ចរចា​រក​ដំណោះស្រាយ​សន្តិភាព​ជាមួយ ​ខ្មែរក្រហម ​ក្នុង​អំឡុង ​សង្គ្រាម​ស៊ីវិល​កម្ពុជា ។ ក្រោយ​មក​គាត់​ត្រូវ​បាន​ខ្មែរក្រហម​ចាប់​ខ្លួន​និង​ប្រហារ​ជីវិត។ លោក​ជា​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ពីរ​រូប​ដែល​ត្រូវ​ទទួល​មរណភាព​ក្នុង​តំណែង​ម្នាក់​ទៀត​គឺ ​លោក ចាន់ ស៊ី

ជីវិតដំបូង

កែប្រែ

ឡុង បូរ៉េត កើត​នៅ​ច្បារអំពៅ ក្បែរ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ក្នុង ​ខេត្ត​កណ្តាល ប្រទេស ​កម្ពុជា ជា​កូន​របស់​ឡុង មាស និង​នាង អៀង ប៊ុត។ គាត់បានចូលរៀននៅ វិទ្យាល័យព្រះសុីសុវត្ថិ ដ៏ល្បីល្បាញនៅ ទីក្រុងភ្នំពេញ ពីឆ្នាំ 1946 ដល់ 1952 [] បានសិក្សានៅ ប្រទេសបារាំង ពីឆ្នាំ 1953 ដល់ឆ្នាំ 1955 បន្ទាប់មកបានត្រឡប់មកប្រទេសកម្ពុជាវិញដើម្បីធ្វើការនៅក្នុងរាជរតនាគារ។

អាជីពនយោបាយ

កែប្រែ

នៅឆ្នាំ 1958 លោកត្រូវបានបោះឆ្នោតជ្រើសរើសជាតំណាងរាស្រ្តមណ្ឌល ខេត្តស្ទឹងត្រែង និងជាសមាជិកសភាក្មេងជាងគេនៅក្នុងសភា។ [] លោកបានបម្រើការងាររយៈពេលខ្លីនៅឆ្នាំ 1958 ជាអនុរដ្ឋលេខាធិការទទួលបន្ទុកការងារ និងសកម្មភាពសង្គម ហើយត្រូវបានបោះឆ្នោតជ្រើសរើសជាតំណាងរាស្រ្តឡើងវិញនៅឆ្នាំ 1962 ។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នេះ លោក​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​និពន្ធ​រឿង​មនោសញ្ចេតនា ដែល​រឿង​ភាគ​ច្រើន​បាន​ចុះ​ផ្សាយ​តាម​កាសែត។ [] គាត់ត្រូវបានតែងតាំងជារដ្ឋលេខាធិការក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុ ប៉ុន្តែគាត់បានជំទាស់ជាសាធារណៈចំពោះសេចក្តីសម្រេចរបស់ ព្រះបាទនរោត្តមសីហនុ ក្នុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៦៣ ក្នុងការធ្វើជាតូបនីយកម្មធនាគារ និងពាណិជ្ជកម្មបរទេស ហើយត្រូវបានបង្ខំឱ្យលាលែងពីតំណែង។ គាត់បានរក្សាអាសនៈសភារបស់គាត់នៅក្នុងការបោះឆ្នោតឆ្នាំ 1966 ។ លោកជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងព័ត៌មានពីឆ្នាំ ១៩៧១ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧២ និងជា រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស ពីឆ្នាំ ១៩៧២ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៣។

នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃកម្ពុជា

កែប្រែ

នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​១៩៧៣ លោក​បាន​ស្នង​តំណែង​លោក អ៊ិន តាំ ជា ​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជា ។ នៅថ្ងៃទី ២ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៤ លោកបានក្លាយជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងចំនោមសមាជិកទាំងបួននៃក្រុមប្រឹក្សាប្រតិបត្តិដែលមានសមាសភាព បន្ថែមពីលើលោក ឡុង បូរ៉េត របស់ លន់ នល់ ស៊ីសុវត្ថិ សិរិមតៈ និងឧត្តមសេនីយ Sosthene Fernandez ។

នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៨ ខែ​មេសា ឆ្នាំ​១៩៧៥ លោក​បាន​ព្យាយាម​មិន​ជោគជ័យ​ក្នុង​ការ​ចរចា​រក​ដំណោះស្រាយ​សន្តិភាព​នៅ ​ទីក្រុង​បាងកក ជាមួយ​តំណាង ​ខ្មែរក្រហម[]

ការចាប់ខ្លួន និងការប្រហារជីវិត

កែប្រែ

លោក ឡុង បូរ៉េត នៅ​បន្ត​កាន់​តំណែង​រហូត​ដល់​ពួក ​ខ្មែរ​ក្រហម​វាយ ​យក​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ១៧ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥។ លោក John Gunther Dean ឯកអគ្គរដ្ឋទូតសហរដ្ឋអាមេរិក បានរំលឹកថា មិនដូចមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលជាច្រើនដែលបានភៀសខ្លួនចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញនោះទេ លោក ឡុង បានជ្រើសរើសនៅពីក្រោយ ទោះបីជាស្ថិតក្នុងបញ្ជីមរណៈ ដែលប្រកាសពី ទីក្រុងប៉េកាំង ដោយ ព្រះបាទនរោត្តមសីហនុ ក៏ដោយ៖

ឯកសារយោង

កែប្រែ
  1. George McTurnan Kahin, Southeast Asia: a Testament, Routledge, 2003, p. 336.
  2. Thompson LC. Refugee Workers in the Indochina Exodus, 1975-1982. Jefferson, N.C.: McFarland & Co, 2010, p. 37.
  3. LA CONSTRUCTION DU CAMBODGE EN DEBAT (1954-1959)
  4. Corfield JJ. The history of Cambodia. Santa Barbara, Calif.: Greenwood Press, 2009, p. 64.
  5. "Long Boret" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2016-03-04. Retrieved 2022-05-02.