[[ไฟล์:Lolei10.jpg|ស្តាំ|រូបភាពតូច| សិលាចារឹក អក្សរខ្មែរបុរាណ នៅឯសសរស្តម្ភនៅក្នុងប្រាសាទលលៃ]]

ត្រា ព្រះរាជក្រឹត្យ ប្រើសម្រាប់បោះពុម្ពក្បាលក្រដាសប្រកាសអំពីច្បាប់ផ្សេងៗ។ ប្រភេទដែលប្រើមុនឆ្នាំ ១៩៤០ អក្សរ​នៅ​ខាងក្រោម​ជា​អក្សរ​ខ្មែរ "ព្រះបរមរាជឱង្ការ"

អក្សរខម (อักษรขอม) គឺជាអក្សរ ​ខ្មែរ ​បុរាណ​ដែល​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​មក​ពី អក្សរ បល្លវ ក្រោយមក និង អក្សរ បល្លវ ម្តងទៀត [] គឺជាអក្សររបស់រាជវង្ស បល្លវ ក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាខាងត្បូង។ បន្ទាប់ពីបានទាក់ទងជាមួយតំបន់ អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ពួកគេបានបញ្ជូនវប្បធម៌របស់ពួកគេ រួមទាំងអក្ខរក្រម បល្លវ ដល់ប្រជាជនដែលរស់នៅក្នុងតំបន់នេះផងដែរ។ អក្សរ បល្លវ មានប្រជាប្រិយភាពយ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងតំបន់នេះ។ ហើយមានការវិវត្តន៍ពីអក្សរ បល្លវ ទៅជាអក្សរ បល្លវ ។ ហើយចែកចេញជាពីរផ្នែកធំៗ គឺ អក្សរមនបុរាណ និង អក្សរខមបុរាណ

អក្សរ​ខ្មែរ​សម័យ​បុរាណ​ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រើ​នៅ​ក្នុង​នគរ​ផ្សេងៗ​នៅ​ត្រើយ​ម្ខាង ​នៃ​ដង​ទន្លេ​មេគង្គ ​ចាប់​តាំង​ពី​សម័យ ​ក្រុង​អង្គរ​មក​ម្ល៉េះ និងជាគំរូនៃ អក្ខរក្រមថៃ និង អក្ខរក្រមខ្មែរបច្ចុប្បន្ន។

ភាព​ប្លែក​នៃ​អក្សរ​ខ្មែរ​គឺ​អក្សរ​ខ្លះ​នៃ​អក្សរ​បល្លវ​ត្រូវ​បាន​ប្តូរ​ទៅ​ជា​អក្សរ​សុខ ឬ​ព្រឿង។ អក្សរ​នេះ​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​ក្នុង​ពីរ​ទិស គឺ​ជា​អក្សរ​ខ្មែរ​នៅ ​ប្រទេស​ថៃ (ប្រើ​សម្រាប់​សរសេរ ​ភាសា​ថៃ បាលី និង​ខ្មែរ ) និង​អក្សរ​ខ្មែរ​ក្នុង កម្ពុជា (ប្រើសម្រាប់សរសេរភាសាខ្មែរ និងបាលី)

អក្សរខ្មែរនៅប្រទេសថៃ

កែប្រែ

បានរកឃើញភស្តុតាងនៃការប្រើប្រាស់ អក្សរខ្មែរ បុរាណដើម្បីសរសេរ សំស្រ្កឹត និងខ្មែរនៅភូមិភាគឦសាន កណ្តាល និងភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសថៃបច្ចុប្បន្ន។ ចន្លោះពីសតវត្សទី៩ និងទី១១ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី គ្មានឯកសារបុរាណដូចជាសិលាចារឹកដែលប្រើអក្សរខ្មែរបុរាណនឹងត្រូវបានរកឃើញឡើយ។ នៅតំបន់ភាគខាងជើងចាប់ពី ខេត្តតាក ឡើងលើ ភស្តុតាងស្រដៀងគ្នានេះរួមមាន ទីតាំងបុរាណហៅថា ប្រាសាទថ្ម ប្រាសាទឥដ្ឋ និង ប្រាង្គ បែបខ្មែរបុរាណ ដែលមានគ្រប់ទិសទីក្នុងភូមិភាគឦសាន កណ្តាល និងភាគខាងត្បូង ប៉ុន្តែមិនដែលឃើញនៅតំបន់ភាគខាងជើងទេ។

នៅប្រទេសថៃ អក្សរខ្មែរត្រូវបានចាត់ទុកថាពិសិដ្ឋ។ ភាគច្រើនប្រើក្នុងការងារសាសនា។ អក្សរ​ខ្មែរ​ដែល​ប្រើ​សម្រាប់​សរសេរ​ជា​ភាសាបាលី​ហៅថា អក្សរ​បាលី​ខ្មែរ អក្សរ​ថៃ​ហៅ​ថា ​អក្សរ​ខម-ថៃ ​ដែល​មាន​អក្ខរក្រម​ខុសពី​អក្សរ​ខ្មែរ​ដទៃ​ទៀត ដោយអក្សរថៃ។ ចំណែក​អក្សរ​បាលី​ខ្មែរ​វិញ​បាន​បន្ត​ប្រើ​សម្រាប់​សរសេរ​ភាសាបាលី​ដដែល។ ថ្វីត្បិតតែអក្ខរក្រមថៃ និង អក្ខរក្រម អរិយកះ ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីសរសេរភាសាបាលីក៏ដោយ។ អក្សរខម-បាលីត្រូវបានលុបចោលនៅសម័យនោះ។ ព្រះបាទ ជូឡាឡុងកន ព្រះអង្គបានបង្កើតព្រះត្រៃបិដកសៀមរាម ហើយប្រើអក្សរថៃជំនួសវិញ។ ដូច្នេះ ការសិក្សាព្រះត្រៃបិដកតាមរយៈអក្សរខ្មែរត្រូវបានលុបចោលដោយស្វ័យប្រវត្តិ។

ប្រភេទ

កែប្រែ

ទម្រង់ អក្សរខ្មែរ ក្នុងប្រទេសថៃ ទាំងខ្មែរថៃ និងខ្មែរបាលី អាចចែកចេញជា ៣ ប្រភេទ៖

  • ការសរសេរអក្សរផ្ចង់គឺរាងចតុកោណកែង និងរាងមូល ប្រើសម្រាប់សរសេរគម្ពីរសាសនា។
  • លិខិតចូលនិវត្តន៍ វា​ជា​អង្កត់ទ្រូង បត់​ស្តាំ ប្រើ​ដើម្បី​កត់ត្រា​ការពន្យល់។ ឬសរសេរអក្សរ
  • អក្សរខ្មែរ oblique ឬ ចែម ខេម ស្រដៀង​នឹង​អក្សរ​ខ្មែរ​អក្សរឆៀង រាងស្រៈ និងស្រៈផ្សំគឺខុសគ្នាពីពីរខាងលើ។
  1. กรมศิลปากร, หอสมุดแห่งชาติ. (2529). จารึกในประเทศไทย เล่ม ๔ : อักษรขอม พุทธศตวรรษที่ ๑๗-๑๘. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์. หน้า 13. ISBN 974-7920-74-3