ខេត្តបុរីរម្យ

ខេត្តបុរីរម្យ (ថៃ: จังหวัดบุรีรัมย์, អានថា: បូរីរ៉ាម, ខ្មែរខាងជើង(ខ្មែរសុរិន្ទ): មឺងពែ) គឺជាខេត្ត(ចង្វាត)មួយក្នុងចំណោមខេត្តទាំង ៧៦ របស់ប្រទេសសៀមស្ថិតនៅភាគឦសានប្រទេសសៀមៗហៅថាអ៊ីសានខេត្តនេះព្រំប្រទល់ជាប់នឹងខេត្តស្រះកែវ ខេត្តនគររាជសីមា ខេត្តខនកែន ខេត្តមហាសារគាម និង ខេត្តសុរិន្ទ្រ នៅភាគអាគ្នេយ៍មានព្រំប្រទល់ជាប់ខេត្តឧត្តរមានជ័យរបស់ប្រទេសកម្ពុជាឈ្មោះខេត្តនេះមានន័យថា "ទីក្រុងនៃសុភមង្គល"។

ខេត្តបុរីរម្យ บุรีรัมย์
ទង់ ត្រា
ផែនទីនៃខេត្តបុរីរម្យ ផែនទីនៃខេត្តបុរីរម្យ
ប្រទេស	ថៃ (សៀម)
ទីរួមខេត្ត	ក្រុងបុរីរម្យ
ផ្ទៃក្រឡា
• សរុប	១០០៨០ គម2 (៣៨៩០ ម៉ាយ ការ)
ចំណាត់ថ្នាក់ផ្ទៃក្រឡា	ចំណាត់ថ្នាក់ទី ១៧
ល្វែងម៉ោង	ICT (ម.ស.ស.+7)
លេខ​កូដប្រៃសណីយ៍	31xxx
លេខ​កូដ​​ទូរស័ព្ទ	044
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦	TH-31
ការចុះឈ្មោះយានយន្ត	บุรีรัมย์
គេហទំព័រ	buriram.go.th

ប្រវត្តិ

កាលដើមឡើយខេត្តបុរីរម្យធ្លាប់ជាខេត្តខ្មែរដែលចំណុះអោយសៀមក្នុងអំឡុងសតវត្សរ៍ទី ១៨ ដល់សតវត្សរ៍ទី ១៩ អតីតកាលខេត្តបុរីរម្យជាខេត្តមួយផ្សេងដាច់ចេញពីខេត្តនាងរង។

យោងតាមការសិក្សារបស់អ្នកបុរាណវិទូបានរកឃើញភស្តុតាងថាមនុស្សបានមកតាំងទីលំនៅនៅក្នុងខេត្តបុរីរម្យតាំងពីសម័យបុរេប្រវត្តិមកម្ល៉េះនិងរួមទាំងភស្តុតាងអំពីវប្បធម៌របស់អាណាចក្រខ្មែរដែលមានទាំងប្រាសាទឥដ្ឋនិងប្រាសាទថ្មជាង ៦០ ហើយក៏បានរកឃើញតំបន់បុរាណសំខាន់ៗផ្សេងទៀតផងដែរដូចជាឡដុត សិប្បកម្មស្មូនរូប ដីឥដ្ឋ ដែលគេហៅថា "វត្ថុបុរាណខ្មែរ" ហើយគេអាចកំណត់អាយុវាបានប្រហែលក្នុងសតវត្សរ៍ទី ១៥ ដល់ទី ១៨។បន្ទាប់ពីសម័យអាណាចក្រខ្មែរភស្តុតាងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃខេត្តបុរីរម្យបានចាប់ផ្តើមបង្ហាញឡើងវិញនៅចុងសម័យអយុធ្យាដែលមើលទៅដូចជាទីក្រុងដ៏ចំណាស់មួយហើយបន្ទាប់មកក៏បន្តបង្ហាញឡើងនៅសម័យធនបុរីរហូតដល់សម័យរតនកោសិន្ទ្រ៍បុរីរម្យក៏បានក្លាយទៅជាទីក្រុង។

ប្រហែល ១០០០ ឆ្នាំមុនតំបន់ដែលបង្កើតជាខេត្តបុរីរម្យសព្វថ្ងៃនេះគឺធ្លាប់ស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អាណាចក្រខ្មែរហើយមានសំណល់សំណង់ប្រាសាទបុរាណជាច្រើននៅសល់ពីសម័យនោះ។ប្រាសាទធំបំផុតដែលស្ថិតលើភ្នំភ្លើងអសកម្មគឺនៅក្នុងឧទ្យានប្រវត្តិសាស្ត្រភ្នំរុង។យោងតាមសិលាចារឹកដែលបានរកឃើញនៅទីនោះស្តេចត្រាញ់នៅក្នុងតំបន់នេះបានទទួលស្គាល់អំណាចរបស់ព្រះរាជាខ្មែរ។ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយតំបន់នេះគឺស្ថិតនៅជាយឆ្ងាយដាច់ស្រយាលនិងមានប្រជាជនមិនសូវច្រើននោះទេហើយមានតែកំណត់ត្រាខ្លះៗប៉ុណ្ណោះអំពីទីតាំងនេះរហូតដល់សម័យរតនកោសិន្ទ្រ៍។នៅដើមសតវត្សរ៍និងចុងសតវត្សរ៍ទី ១៩ ខេត្តបុរីរម្យត្រូវបានសៀមឈ្លានពានដណ្តើមយកបានពីខ្មែរបានហើយបានដាក់បញ្ចូលជាខេត្តមួយរបស់ប្រទេសសៀមជាផ្លូវការដែលអភិបាលផ្ទាល់ខ្លួននិងប្តូរឈ្មោះទៅជាខេត្តបូរីរ៉ាមវិញវិញ។

ភូមិសាស្ត្រ

ខេត្តបុរីរម្យស្ថិតនៅចុងខាងត្បូងនៃខ្ពង់រាបគោរាជជាមួយនឹងភ្នំភ្លើងដែលអសកម្មជាច្រើននៅជុំវិញខេត្តនេះ។នៅភាគខាងត្បូងរបស់ខេត្តគឺជាតំបន់ភ្នំដែលស្ថិតនៅចន្លោះភ្នំសាន់កំពែងនិងជួរភ្នំដងរែក​។

រដ្ឋបាល

ខេត្តបុរីរម្យ ចែកចេញជា ២៣ ក្រុង/ស្រុក ១៨៩ សង្កាត់/ឃុំ និង ២២១២ ភូមិ ៖

ផែនទីក្រុង/ស្រុកនៃខេត្តបុរីរម្យ

លេខរៀង	ឈ្មោះភាសាសៀម	ឈ្មោះភាសាខ្មែរ	ឈ្មោះតួរ៉ូម៉ាំង	អានថា
០១	เมืองบุรีรัมย์	ក្រុងបុរីរម្យ	Mueang Buriram	មឿងប៊ុរីរ៉ាម
០២	คูเมือง	គូមឿង	Khu Mueang	ឃូមឿង
០៣	กระสัง	ក្រស័ង / ក្រសាំង	Krasang	ក្រៈសាំង
០៤	นางรอง	នាងរង	Nang Rong	ណាងរ៉ង
០៥	หนองกี่	ហ្នងកី / ហ្នងគី	Nong Ki	ណងគី
០៦	ละหานทราย	លហានទ្រាយ	Lahan Sai	ឡៈហានសាយ
០៧	ประโคนชัย	ព្រះកូនជ័យ	Prakhon Chai	ប៉្រៈខូនឆៃ
០៨	บ้านกรวด	បានគ្រួស / បានក្រួត	Ban Kruat	បានគ្រួត
០៩	พุทไธสง	ពុទ្ធៃសង	Phutthaisong	ភុតថៃសុង
១០	ลำปลายมาศ	លំប្លាយមាស	Lam Plai Mat	ឡាំប៉្រាយម៉ាត
១១	สตึก	ស្ទឹក	Satuek	សៈទឹក
១២	ปะคำ	បៈគាំ	Pakham	ប៉ាក់ខាំ
១៣	นาโพธิ์	នាពោធិ៍	Na Pho	ណាផូ
១៤	หนองหงส์	ហ្នងហង្ស	Nong Hong	ណងហុង
១៥	พลับพลาชัย	ព្លាប់ព្លាជ័យ	Phlapphla Chai	ផ្លាប់ផាឆៃ
១៦	ห้วยราช	ហួយរាជ	Huai Rat	ហួយរ៉ាត
១៧	โนนสุวรรณ	នោនសុវណ្ណ / នោនសុពណ៌	Non Suwan	ណូនស៊ុវ៉ាន់
១៨	ชำนิ	ជាំនិ / ជំនិ	Chamni	ឆាំនិ
១៩	บ้านใหม่ไชยพจน์	បានហ្មៃជេយ្យពចន៍	Ban Mai Chaiyaphot	បានម៉ៃឆៃយ៉ៈផុត
២០	โนนดินแดง	នោនឌិនដែង	Non Din Daeng	ណូនឌិនដែង
២១	บ้านด่าน	បានដាន	Ban Dan	បានដាន
២២	แคนดง	គែនដុង	Khaen Dong	ខែនដុង
២៣	เฉลิมพระเกียรติ	ឆ្លើមព្រះកៀត / ឆ្លើមព្រះកេរ្តិ៍(ភ្នំរុង)	Chaloem Phra Kiat	ឆៈឡឺមផ្រៈគៀត

ប្រាសាទ

ឈ្មោះប្រាសាទ	ទីតាំងប្រាសាទ	រូបភាពប្រាសាទ
ប្រាសាទភ្នំរុង	ភូមិលេខ ០២ ឃុំតាពែក ស្រុកភ្នំរុង ខេត្តបុរីរម្យ
ប្រាសាទគោកងាវ	ឃុំគោកងាវ ស្រុកភ្នំរុង ខេត្តបុរីរម្យ
ប្រាសាទក្បាលគោ	ភូមិក្បាលគោ ឃុំរមៀត ស្រុកភ្នំរុង ​ខេត្តបុរីរម្យ
ប្រាសាទក្រោម ឬ ប្រាសាទមឿងតាំ	ភូមិគោក​មឿង ឃុំចនខេមា ស្រុក​ព្រះ​កូន​ជ័យ ខេត្តបុរីរម្យ

វត្ត

• វត្តបានគ្រួស